Kto podróżował trochę po Francji wie, że w każdym najmniejszym miasteczku czy wsi znajduje się pomnik pamięci tamtejszych mężczyzn poległych na frontach Wielkiej Wojny. “Pour les Enfants de …. morts pour la France”. 

Kazanie wygłoszone przez biskupa-seniora Wiesława Meringa podczas XXXIV Pielgrzymki Rodziny Radia Maryja na Jasnej Górze wywołało gorącą debatę.

Burza publicystyczna, a także polityczna w związku z fragmentami homilii biskupa – seniora włocławskiego Wiesława Meringa wygłoszonej podczas XXXIV Pielgrzymki Rodziny Radia Maryja na Jasną Górę jest dość przewidywalna. 

Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata (Mt 28,19-20).

Co T.S. Eliot, Charles Williams, Dorothy L. Sayers oraz Hugh Ross Williamson mają ze sobą wspólnego?

Mocą decyzji Papieża Leona XIV, z okazji dziesiątej rocznicy publikacji encykliki jego poprzednika Franciszka Laudato si, Mszał Rzymski w swojej edycji z 2002 roku został uzupełniony o formularz Mszy Pro Custodia Creationis (O ochronę Stworzenia).

Zapraszam do wzięcia autorskiego udziału już w najbliższym wydaniu. Jego tematem będzie SUWERENNOŚĆ - w różnych dziedzinach i sensach, od teologii i polityki aż do filozofię i sztukę, socjologię i psychologię.

Można odnieść wrażenie, że od dłuższego czasu grupa powszechnie nazywana "skrzywdzonymi w Kościele" – a szczególnie jej aktywni w mediach i debacie publicznej przedstawiciele, przybiera formę aktywistów forsujących konkretną agendę zmian w nauczaniu katolickim. 

Właśnie ogłoszono informację o śmierci dziewczyny z Torunia, zamordowanej przez imigranta. Z pewnością wydarzenie to będzie paliwem napędowym sił antyimigranckich w Polsce. 

Przesłanie płyty pozwoliło części badaczy i specjalistów, jak np. Shalomowi Goldmanowi, wykładowcy historii religii na Middlebury College w Vermont, autorowi fundamentalnej pracy “Zeal for Zion: Christians, Jews, and the Idea of the Promised Land” (wyd. The University of North Carolina Press, 2014) określić Casha mianem jednego z ojców-założycieli współczesnego amerykańskiego syjonizmu chrześcijańskiego.

Niektórzy pisarze i niektóre książki nie są znani tak dobrze, jak powinni. Jest to bez wątpienia przypadek George’a Mackay’a Browna i jego majstersztyku powieściowego Winlandia.

Minione wieki historii Kościoła przekazały nam liczne skarby. Średniowiecze wzbogaciło liturgię licznymi sekwencjami. Kościół zachował kilka z nich; są one śpiewane podczas największych uroczystości przed Ewangelią.

Najnowszy raport National Geographic Learning Polska, pod tytułem „Edukacja językowa w Polsce – stan, wyzwania i perspektywy przyszłości” (2025) ujawnia niepokojący (choć dla mnie oczywisty) paradoks.

Zbliżając się do postaci historycznych, człowiek usiłuje je zrazu gdzieś zakwalifikować czy zaszeregować: do tej czy innej szkoły myślowej, takiego czy innego obozu albo nurtu, lub choćby włączyć do jakiegoś popularnego schematu opisującego epokę. 

Niepodległości bowiem broni się przed wrogami, niezależności – przed sprzymierzeńcami.

W przeciwieństwie do Mszy Wielkiego Czwartku, upamiętniającej Ostatnią Wieczerzę Pana z uczniami, przed którą Pan umył nogi apostołom, a na jej zakończenie ustanowił sakramenty Eucharystii i Kapłaństwa, w przeciwieństwie także do liturgii Wielkiego Piątku, którą rozpoczynała długa prostracja kapłana w godzinie, gdy Pan oddawał Ducha Ojcu na drzewie Krzyża, Wigilia Paschalna upamiętnia wydarzenie, które dokonało się bez świadków.

W każdym sporze, publicznym czy prywatnym, jest sprawą zasadniczą ustalenie tego, co jest w ogóle jego płaszczyzną. Każde z rywalizujących rozwiązań ma u swych podstaw określone cele i wartości. 

Co to znaczy być katolikiem? To znaczy, że Chrystus jest Królem mojego życia: że nigdy nie wstydzę się wyznawać Chrystusa.

Zesłanie Ducha Świętego nadchodzi czasem w maju wraz z rozśpiewanym głosami wezwań Litanii loretańskiej i trelami ptaków. Innym razem objawia się w ciepłym powietrzu czerwca, gdzie coraz intensywniejsza zieleń gałęzi łączy się z czerwonym kolorem szat liturgicznych, używanym nieprzerwanie od Wigilii Pięćdziesiątnicy poprzez całą Oktawę.

W naszych czasach, pełnych herezji, dekonstrukcji całego chrześcijańskiego przesłania i diabelskiego oporu wobec Objawienia, każdy krok zwykłego strażnika przyczynia się do panowania Boga, które jest rzeczywiste, nawet jeśli nie jest uznawane i akceptowane.

Nie dzieje się nic zaskakującego. Donald Tusk akcję podważania wyników wyborów przygotowywał już przeszło trzy lata temu, to stanowiło najważniejszy sens polityczny jego przedwyborczej książki „Wybór”.

Jak pisze Romano Guardini w swoje książce Duch Liturgii, „liturgia nie jest niczym innym jak prawdą, prawdą odzianą w szaty modlitwy.”

Od śmierci Jana Parandowskiego minęło już blisko pół wieku. Nic dziwnego, że pamięć o nim nieco przyblakła. Przyblakła, ale nie zanikła.