Księdza Jerzego, w jego wielkich dniach - gdy od pierwszych niedziel stanu wojennego odprawiał na Żoliborzu Mszę za ojczyznę - nie doceniłem i nie uszanowałem.

Można odnieść wrażenie, że komentatorom umknęła nieco ubiegłotygodniowa (23 września) wypowiedź Leona XIV podczas spotkania z dziennikarzami w Castel Gandolfo dotycząca roli Europy we współczesnym, niespokojnym świecie.

Do przyjazdu na poznański Katharsis Festival przyjaciele z Fundacji Świętego Benedykta namawiali mnie i przekonywali kilka miesięcy.

Prymas Glemp jest w mojej pamięci figurą dziwnie skomponowaną. Zasadniczo - z chwiejności, wynikającej być może z częstego braku własnego zdania, oraz z pewnej ostatecznie godnej szacunku gotowości dźwigania ciężaru, który go przerastał.

Historia która się powtarza. Choć różne są uwarunkowania historyczne i polityczne, pewien schemat pozostaje niezmienny: oto szkoła, instytucja z istoty swojej powołana do przekazywania wiedzy i kształtowania intelektu, staje się terenem sporu o charakterze ideologicznym. 

Pasierb. Ksiądz. Pamiętam jak te dwa słowa, przecież znaczeniowo samodzielne, złączyły się po raz pierwszy w mojej świadomości. 

Przy spotkaniu z o. Clérissakiem od razu rzucały się w oczy szlachetność jego fizjonomii i głęboka, przenikliwa inteligencja, która błyszczała w jego oczach. Dlatego też przy pierwszych kontaktach z nim człowiek odczuwał jakiś rodzaj lęku, miał przeświadczenie (które on sam też bardzo dobrze znał), że coś kryje się w tym człowieku (por. J 2, 25). Ten lęk jednak znikał, gdy poznało się go bliżej, gdy miało się możliwość doświadczenia jego miłości do dusz i wielkiej słodyczy jego dobroci.

Bóg poprowadził go taką droga, dlatego że chciał zatrzymać dla siebie całe jego serce.

„Jaki piękny podstęp! No pokażcie kto podniesie rękę na pomysł Nowackiej” – pisała w nagłówku swojego tekstu z kwietnia 2024 roku na łamach tygodnika „Newsweek” Aleksandra Pezda. 

Złota wolność szkół to jest w praktyce ciężka praca i wykuwanie w pocie czoła kompromisu pomiędzy lobby nauczycielskim a roszczeniami rodziców.

Tak, „dobrze jest dziękować Panu” w święto Narodzenia św. Jana Chrzciciela, a zwłaszcza dziś, gdy jeden z nas świętuje swój jubileusz!

Ludzie protestujący przeciw zbydlęceniu mają więc w pamięci różne części chrześcijaństwa - których nieraz nie traktują już jako części, lecz jako całości.

Wieczór z 8 na 9 sierpnia przed 51 laty był wyjątkowym momentem w dziejach Stanów Zjednoczonych. Po raz pierwszy w historii federalnego państwa, dymisję przed zakończeniem kadencji złożył prezydent.

Przyglądanie się kulturze współczesnej oczami wiary przysparza dziś wiele smutku. Odbudowanie katolickiej kultury wydaje się mało prawdopodobne, gdy obserwujemy działalność niektórych ekspertów obdarzonych możliwościami i zaufaniem.

Uroczystość Matki Bożej Zielnej pachnie dojrzałymi owocami i kwiatami. 

14 lipca 2025 roku zmarł prof. James Hitchcock, jedna z - jak napisało o nim "Catholic Culture" - wiodących postaci intelektualnego odrodzenia katolicyzmu w Stanach Zjednoczonych w XX wieku. Przypominamy tekst który ukazał się tylko drukiem w "Christianitas", nr 11-12/2002.