Liturgia promieniująca z miejsc poświęconych wyłącznie Bogu była u początku drogi Spaemanna jako filozofa oraz towarzyszyła mu u kresu.

Mnie interesują ci, którzy idą po tych katolickich śladach, nawet jeśli przychodzą z daleka.

Trwające od wielu miesięcy spekulacje o powrocie Donalda Tuska do polityki krajowej są świetną ilustracją tezy, że polska polityka toczy się w znacznym stopniu w świecie wyobraźni, a nie w świecie rzeczywistym.

Wielkim skandalem dla ludzi nowoczesnych jest to, że używanie ludzkiego rozumu nie polega na bezpośrednim oglądaniu przedmiotów, tylko na wnioskowaniu, analogii, zestawieniach i postulowaniu.

Nie będzie w Stolicy godnych obchodów stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Przyczynili się do tego, na różne sposoby, wszyscy.

Współcześni wyznawcy papieskiej woli mocy nie dostrzegają, że ich myślenie ma wiele wspólnego z najgorszymi wadami „Kościoła przedsoborowego”.

Porównanie równoległych dzieł Leszka Kołakowskiego i Alasdaira MacIntyre’a dostarcza nam lekcji teorii moralnej. Dotyczy ona stosunku marksizmu do chrześcijaństwa i pozwala rozwiązać trudny dylemat.

Odnowa musi przyjść z głębokości wiary, nadziei i miłości. Dlatego wzywam wszystkich słowami mojego motta biskupiego, które zaczerpnąłem ze św. Pawła, a które stały się teraz dla mnie jeszcze ważniejsze: Trwajcie mocni w wierze!

Justyna Melonowska krytykuje faktyczny kształt otwartości, a nie same deklaracje ideowe.

Może świadczy o czymś jeszcze innym: o tym, że marksizm i ideologia komunistyczna w ogóle, jest pewnym radykalnym programem zaspokojenia tych samych mieszczańskich, krytycznych i postępowych pragnień, co racjonalistyczna tradycja liberalna?

Pamiętajmy jednak, że jeśli wszyscy przyjdziemy na dziedziniec pogan i zaczniemy szukać Boga, którego nie znamy, to Świątynia, gdzie sprawuje się prawdziwy kult, zostanie opuszczona i porzucona. A wtedy kto nas do niej wprowadzi?

Wniosek płynący z akcji #metoo / #jateż, jest bardzo prosty: należy odwrócić skutki rewolucji seksualnej.

Po objawieniu chrześcijańskim niemożliwy jest prosty powrót do niewoli tych samych kłamstw przemocy i pożądania.

Ktoś, kto posługuje się pojęciem homofobii w ten sposób czerpie z tego oczywiste zyski.

W filozofii tej rozmaite elementy – osoba, płeć, prawo – stanowią spójną całość. Myślenie radykalnie personalistyczne rozdziela je, absolutyzuje i przeciwstawia sobie, po czym pojawia się jako wybawiciel, który ratuje „osobę” przed jej płcią i prawem.

Pobożna francuska chłopka w wieku XVII, która idzie na mszę by oddać cześć Bogu i zasłużyć na życie wieczne, jest członkiem wspólnoty tradycyjnej. Współczesny jej Kartezjusz [...] jest konserwatywnym nihilistą.

Istnieje ortodoksyjna interpretacja całej ostatniej adhortacji Papieża Franciszka [...] Niestety przyjęcie tej interpretacji zależy głównie od dobrej woli czytającego. 

Naturalne byłoby więc, aby katoliccy uczestnicy w ramach dialogu ze stroną homoseksualną przedstawili katolicki punkt widzenia. Tak się jednak nie dzieje. [...] W związku z tym postanowiliśmy zrobić to za redaktorów Tygodnika Powszechnego, Więzi, Znaku i Kontaktu.

Zamieszczamy tutaj teksty wszystkich tych aktów, wyrazistych aktów nowożytnej pamięci o chrześcijańskim przeznaczeniu duszy polskiej, które otrzymała ona na chrzcie.

Ojcze Święty,

Nie wiem co powiesz nam podczas Światowych Dni Młodzieży. Chciałbym jednak napisać Ci czym jest dzisiejsza młodzież – ta, do której będziesz mówił. Z tego jaka ona jest, wynika to, co szczególnie chciałaby od Ciebie usłyszeć.

Niczego nie pragniemy tak bardzo ...

Skoro już znamy cechy umysłowości zwolennika dialogu, która czyni go tak słabym i niemerytorycznym dyskutantem, warto zastanowić się, jak doszło do powstania tak kuriozalnej formacji umysłowej.

To są rzeczywiste problemy współczesnych katolickich uczelni i istotnie: świadczy to o ich zacofaniu.

Odczytując prawdziwy sens figuratywnej narracji Burzy w kluczu wyłożonym wyżej, musimy uznać, że Burza stanowi pierwszy sen polityczny nowoczesności o magiczno-technicznym panowaniu nad społeczeństwami ludzkimi.

Ktoś, kto spodziewał się papieża-apostaty, papieża-Antychrysta będzie zawiedziony. Jednakże psucie prawa i faktyczne unieszkodliwianie doktryny wcale nie wykluczają się z dobrymi intencjami.