Komentarz do Reguły: Rozdział XLVIII. O codziennej pracy fizycznej
Rozdział 48. daje nam znacznie więcej, niż moglibyśmy się spodziewać po jego tytule.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLVII. O zwoływaniu na Służbę Bożą
Cały czas rzecz dotyczy regularności i dobrego porządku.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLVI. O tych, którzy popełnią jakieś inne uchybienie
Święty Benedykt poświęca ten rozdział zadośćuczynieniom wymaganym za winy popełnione poza oratorium.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLV. O tych, którzy mylą się w oratorium
Teraz mowa jest nie o ciężkich wykroczeniach, ale o błędach czysto materialnych, co najwyżej o pomyłkach.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLIV. Jak powinni zadośćuczynić bracia ekskomunikowani
Święty Benedykt kontynuuje opisywanie działań, przez które dokonuje się ekspiacja za winy przeciw obserwancji, zadośćuczynienie przywracające do łask.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLIII. O tych, co spóźniają się na Służbę Bożą lub na posiłek
Przechodzimy teraz do serii czterech rozdziałów, które można uznać za dopełnienie monastycznego kodeksu karnego.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLII. O milczeniu po Komplecie
Święty Benedykt zaczyna od milczenia, jakby po to, żeby przypomnieć, że jest to najistotniejszy element obserwancji monastycznej.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLI. O porach posiłków
Święty Benedykt wyróżnia cztery okresy w roku ze względu na pory posiłków.
Komentarz do Reguły: Rozdział XL. O mierze napoju
Cały ten rozdział wygląda jak pomnik tej ojcowskiej mądrości, o której wspominaliśmy tak często.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXIX. O mierze posiłku
Jeśli Ojcowie Pustyni mogliby przeczytać ten rozdział Reguły, być może uznaliby, że są to przepisy dla mnichów, którzy porzucili surowe życie!
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVIII. O tygodniowej służbie lektora
Przy posiłkach braci nie powinno brakować czytania.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVII. O starcach i dzieciach
Wystarczy być człowiekiem, mówi św. Benedykt, aby skłaniać się do miłosierdzia i wyrozumiałości w odniesieniu do tych dwóch grup wiekowych: starców i dzieci.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVI. O braciach chorych
Pamiętamy, że w rozdziale 31. św. Benedykt powierzył chorych i dzieci szczególnej trosce szafarza.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXV. O odbywających tygodniową służbę w kuchni
Człowiek musi mieć miejsce na ziemi i przestrzeń do życia. Potrzebuje dachu nad głową. Skoro rodzi się, aby pracować, potrzebuje materiałów i narzędzi, aby móc wykonywać swoją pracę.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXIV. Czy wszyscy w równej mierze powinni otrzymywać to, co niezbędne
W praktyce życiowej między ludźmi widać nierówności, a nie równość.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXIII. Czy mnisi powinni posiadać coś na własność
Kontynuując rozważania dotyczące urzędu szafarza, św. Benedykt opisuje stosunek mnichów do dóbr ziemskich i mówi, pod jakimi warunkami i w jakiej mierze mogą oni ich używać.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXII. O narzędziach i innych przedmiotach należących do klasztoru
Łatwo dostrzec, jak ten rozdział wiąże się z poprzednim. Obydwa dotyczą dóbr klasztoru.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXI. Jaki powinien być szafarz klasztorny
Wraz z rozdziałem 31. wchodzimy w tę część Reguły, która reguluje porządek spraw materialnych klasztoru.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXX. Jak należy karać młodszych chłopców
Bez wątpienia Reguła celowo nie określa granicy wiekowej ani dla dzieci, ani dla młodzieńców. Do pełnej odpowiedzialności i słusznego rozeznania nie wszyscy dochodzą w tym samym wieku.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXIX. Czy przyjmować ponownie braci, którzy wystąpili z klasztoru
Ten rozdział zarazem jest dopełnieniem poprzedniego i łagodzi jego surowość. Brat niezdolny do poprawy został wyrzucony. Może się jednak zdarzyć, że działanie łaski dotrze do niego nieco później.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXVIII. O tych, którzy nie chcą się poprawić mimo częstych napomnień
Widać wyraźnie, że w oczach św. Benedykta dusza ma wartość najwyższą i powinna być traktowana z bezgraniczną cierpliwością.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXVII. Jak opat powinien się troszczyć o ekskomunikowanych
To już ostatni z rozdziałów poświęconych ekskomunice. Wyjaśnia on całe zagadnienie monastycznego kodeksu karnego.
