Agon oblubienicy. Liturgia i dusza liturgiczna w Pieśni nad Pieśniami. Alegoreza
Ważmy się teraz na liturgiczne odczytanie Pieśni nad Pieśniami w pewnym schemacie duchowym. Co znaczy „liturgiczne”? Znaczy to tyle, co eksponujące liturgię jako nić przewodnią rozumienia Pieśni.
Bezdzietność
Istnieje ścisła zależność między porządkiem świata (Logosem) a codzienną obyczajowością i w ogóle logosami w codzienności, zwłaszcza zaś „domem”, „familią” i związanymi z tym relacjami!
„Czemu jesteś zgnębiona, moja duszo, i czemu jęczysz we mnie?” (Ps 42). Podstawy estetyki liturgii
Powiążę piękno liturgii z ludzką miłością i śmiercią. Będę argumentowała na rzecz stanowiska, iż homo religiosus jest jednocześnie homo liturgicus.
Maria, czyli Marta. Problem ortodoksji katolickiej około Vaticanum II
Jeśli dziś ten tak niegdyś oczekiwany sobór jest znakiem potężnych podziałów w katolicyzmie i niewykluczone, że główną, wewnętrzną przyczyną osłabienia Kościoła, to coś najwyraźniej poszło nie tak.
Papież. Przywódca. Wzór?
Czy wierni Kościoła mogliby dziś powiedzieć o Franciszku: „Wiem, komu wierzę”? Wiadomo, że stanowisko papieskie w różnych kwestiach jest co najmniej słabo uargumentowane, a głównym sposobem działania Papieża jest narzucanie wiernym swej intuicji dobra. Sceptycyzm wobec tego rodzaju działania jest odpowiedzią rozumną.
Walki duchowe i nieduchowe
Gdy polemista jest jednocześnie wyznawcą (tu: katolikiem), to socjologizuje on problemy swej religii i uzgadnia ją ze „światem”, musi ona wszak ulec w tych negocjacjach, których właśnie jest przedmiotem. Na tym polega sukces polemisty.
Filioque XXI
Być może pewnym ratunkiem dla tradycji Logosu może być pytanie zadawane wiele tysięcy razy przez poszukujące, dzielne umysły ludzkie (od Sokratesa po – będącą dobrym przykładem tego rodzaju udręki – Arendt): czy Bóg nakazuje A, gdyż A jest dobre, czy też A jest dobre, gdyż nakazuje je Bóg?
Czemu nie nazywam Cię dobrym? O niebezpieczeństwach pragnienia posiadania pewnej zasługi
Ordo caritatis zostało na potrzeby dyskusji tych ważnych wydarzeń zdefiniowane przez Zbigniewa Nosowskiego: „jak nie pomagać innym pod pretekstem pomocy swoim”. Warto by ją uzupełnić o perspektywę odwrotną: „jak nie pomagać, a jeszcze wystawiać na niebezpieczeństwo swoich, chcąc nieść pomoc innym”.
Tajemnice starego mszalika
Czy właściciel (bądź właścicielka) mojego mszalika należał do tych zniecierpliwionych? Czy się nudził? Pożółkłe stronice nie zdradzą mi tego.
Zamiast nauczać świat, pozwalamy, by świat nas nauczał
Z Justyną Melonowską rozmawia Tomasz Terlikowski.
Wolność i charakter
W stronę tradycji zmierzają i winny zmierzać jednak charaktery ludzkie po prostu: te mocne i żądne wrażeń, jak i te słabsze, bardziej wiotkie, niedokończone. Nie mamy dziś bowiem żadnej innej ich miary, i żadnej alternatywnej techniki wzrastania.
Désintéressement a sztuka rozumienia. Odpowiedź Pawłowi Gradowi
Paweł Grad zaś dołożył wszelkich starań, by zrecenzować moją książkę w sposób wnikliwy i by nie stawiać mnie pod pręgierzem poważnych, a uogólnionych zarzutów.
Jeszcze kilka słów w kwestii spędzania płodu
W argumentacji liberalnej daje się też zauważyć niekonsekwencja, gdy z jednej strony zarzucają oponentom, że ci „zmuszają do heroizmu”, a z drugiej twierdzą, że przeciwnicy aborcji są „pesymistami antropologicznymi”.
Justyna Melonowska - Ankieta 10 lat Summorum Pontificum
Sądzę ostatecznie, że sam ten dokument jest środowiskiem, małym habitatem starego rytu.
Krótkie studium zaprzaństwa. Własnego
„Ostatecznie co to znaczy, być skałą, na której można budować?” - rozmyślam od wielu godzin. Po tym, gdy się już stałam jak Piotr, lecz Piotr upadający.
