W ostatnich dniach amazońskiego synodu widziałem papieża wgniecionego w prezydialny fotel, zmęczonego, z okularami zsuniętymi na nos, jakby odpędzającego się od ideologów, ciągnących go z lewa i prawa za rękaw białej sutanny.

Nasze doświadczenie z Irlandii mówi, że jeśli nie zadziała się skutecznie wtedy, gdy ma się wystarczającą do tego siłę, nie da się też odpierać późniejszych ataków, gdy jest się słabszym. 

Hans van der Laan OSB, wywodzący się z architektonicznej rodziny mnich-architekt, był autorem głównie obiektów sakralnych oraz wykładowcą na Uniwersytecie Technicznym w Delft.

Tekst równocześnie ukazuje się w prowadzonym przez Josepha Pearce'a Saint Austin Rewiev.

W liturgii mamy do czynienia z misterium Boga, misterium które przewyższa wszystko inne, nawet ludzką naturę. Istotowy ogląd tegoż misterium porywa kontemplującego.

Po wyroku Sądu Najwyższego na drzwiach katedry Melbourne pojawiły się napisy wykonane sprayem, m. in. brzmiące „Rot in hell, Pell”.

Czy historyk może pisać o świętości? Czy jest do tego zdolny? Czy powinien to robić?

Tutaj, pod niebem przekazującym kierunek, słowa i znaki, pomyślałem o pokoleniach poetów, którzy poszukiwali Boga niespokojnie, po omacku, czasem wbrew deklarowanej na co dzień niewierze.

My naprawdę mamy coś, czego świat nie może dać.

Wolność zapisana w czerwonym piasku pustyni, w pyle unoszącym się nad autostradą, w słońcu, które spala trawę.

Jane Austen to ktoś więcej niż olbrzymka wśród pisarek. Jest także olbrzymką wśród olbrzymów, zajmując dumne i znaczące miejsce wśród największych pisarzy obu płci i wszystkich epok.

Zanik napięcia pomiędzy Postem i karnawałem, zanik chrześcijańskiego porządku w sferach życia skutkuje pomieszaniem w samym Kościele, w którym uprzyjemnia się praktyki pobożnościowe, wprowadza do nich elementy zabawy, a z drugiej sakralizuje się to, co wiąże się w życiu z przyjemnością. 

Jak to możliwe, że człowiek tak błyskotliwy i inteligentny jak Roger Scruton, nie widzi sprzeczności w swoim toku rozumowania.

Muzyka jest najlepszym obrazem czasu, z jego rozpadaniem się na przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.

Romeo i Julia to nie jedyna sztuka Szekspira, którą współczesny świat, współcześni krytycy i współcześni nauczyciele mylnie rozumieją. 

Powinniśmy widzieć złą wolę Malvolia i Shylocka, tak jak powinniśmy widzieć złą wolę Hitlera i Stalina.

Celibat kapłański nie może być sprowadzony jedynie do poziomu ludzkiego wymysłu, zwyczajnej dyscypliny kościelnej.

Chociaż jest on Żydem z Wenecji (...) mógłby równie dobrze być – jak niewątpliwie był w umyśle dramaturga – jednym z purytańskich kupców z Londynu.

Co zrobić, gdy wielu nominalnych katolików postrzega Kościół jako instytucję, którą trzeba ciągle zmieniać, a nie jako tę rzeczywistość przechowującą dla nas środki zbawienia?

Jednym słowem: „grzech” i „cnota” są zagrożone tym, że staną się archaizmami, co oznacza, że są one zagrożone wyginięciem.

Spostrzeżenia wypowiedziane wprost i pośrednio w tym przesłaniu Franciszka pozwalają sądzić, że Niemcy są ciężko chore. Inną kwestią jest to czy trwa tam walka z chorobami.

Św. Robert Southwell, jeden z największych angielskich świętych i jeden z najbardziej niedostrzeganych był muzą Szekspira.

Moderniści myśleli, że są sprytni.

Newman nakreślił ideę Kościoła Anglii jako via media, a więc drogi pośredniej między rzekomymi wypaczeniami „papizmu” – jak wówczas z pogardą nazywano w Anglii katolicyzm – i skrajnościami protestantyzmu, tak, jak był on powszechnie praktykowany.