Nie bez znaczenia jest fakt, że czytamy ten rozdział 21. listopada, w Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny.

Czy musimy bezwarunkowo poprzeć ruch LGBT, albo zwalczać go per fas et nefas, w bitewnym amoku zapominając o szacunku dla osób?

Wygląda to tak, jakby siewca wychodził na pole, a jego pracy przyświecało słońce. 

Ustaliwszy dla mnicha dzienną porcję chleba, Święty Benedykt wyznacza porcję wina, jak zwykle biorąc pod uwagę potrzeby tych najsłabszych.

O renesansie

Czym był renesans humanistyczny, epoka Valli, da Vinciego i Erazma? Dlaczego nazwano go odrodzeniem - i jaki naprawdę był stosunek nowej epoki do wcześniejszego "średniowiecza"?

Z historykiem literatury Michałem Gołębiowskim rozmawia Paweł Milcarek.

Nasze odróżnienia są ważne dla zrozumienia dziejów — ale także ważne dla rozpoznawania bliższych nam czasowo mniej lub bardziej zaawansowanych „renesansów”, „powrotów do źródeł” etc.

O nauczycielach

Zawód: nauczyciel. W starożytności traktowany jako niezbędny i niezbyt poważany; w średniowieczu wyrósł na pozycję jednego z protoplastów inteligencji. Kim jest nauczyciel dziś? Czego się po nim spodziewamy? Bycia mistrzem-przewodnikiem czy jedynie dobrym rzemieślnikiem-dydaktykiem? Rozmawiają: Paweł Milcarek i Michał Barcikowski.

O przyczynach liberalnego anachronizmu w sprawie aborcji.

Szkoda, że uznałeś pytania do Ciebie za retoryczne i zamiast dialogować, postanowiłeś się obrazić.

Przykro mi, że to wszystko dzieje się na łamach „Christianitas”, przy aprobacie środowiska. Na tym pozwolę sobie zakończyć udział w tym smutnym doświadczeniu. 

Hozjusz, w niemal wszystkich swoich pismach czynił z miłości argument rozstrzygający spory między katolikami i protestantami.

Człowiek musi mieć miejsce na ziemi i przestrzeń do życia. Potrzebuje dachu nad głową. Skoro rodzi się, aby pracować, potrzebuje materiałów i narzędzi, aby móc wykonywać swoją pracę.

W praktyce życiowej między ludźmi widać nierówności, a nie równość.

Czy uważasz, że właściwym podejściem do tych osób jest akceptowanie, czy wzywanie do nawrócenia i wzięcia swojego krzyża? 

Kontynuując rozważania dotyczące urzędu szafarza, św. Benedykt opisuje stosunek mnichów do dóbr ziemskich i mówi, pod jakimi warunkami i w jakiej mierze mogą oni ich używać.

Z dużym zaskoczeniem przeczytałem opublikowany wczoraj tekst Piotra Chrzanowskiego, w którym wprost odnosi się do mnie. Zaskoczyła przede wszystkim obca mi opowieść o rzekomo moich poglądach. 

Łatwo dostrzec, jak ten rozdział wiąże się z poprzednim. Obydwa dotyczą dóbr klasztoru.

Dawidzie, bp Dec leżącego na bruku pana Tomasza broni, a Ty, razem z firmą IKEA, z salonową katolewicą, przy oklaskach publiczności, złożonej także z duchownych, zawzięcie go flekujesz.

Wraz z rozdziałem 31. wchodzimy w tę część Reguły, która reguluje porządek spraw materialnych klasztoru.

Bez wątpienia Reguła celowo nie określa granicy wiekowej ani dla dzieci, ani dla młodzieńców. Do pełnej odpowiedzialności i słusznego rozeznania nie wszyscy dochodzą w tym samym wieku.

To skuteczna manipulacja dzięki której niejeden chrześcijanin, osłabiony duchem naszej epoki, będzie bardziej skłonny do przyznania racji liberalnym dyskryminatorom, niż do obrony chrześcijańskiego stanowiska.

Ten rozdział zarazem jest dopełnieniem poprzedniego i łagodzi jego surowość. Brat niezdolny do poprawy został wyrzucony. Może się jednak zdarzyć, że działanie łaski dotrze do niego nieco później.

Istnieje przekonanie, zgodnie z którym nieobecność Oblubienicy naznaczyła niemal całą polską tradycję. W przeciągu kilku wieków rozwoju rodzimej literatury kobieta mogła być jedynie „matką” albo „dziewicą”, nigdy zaś kochanką.

Widać wyraźnie, że w oczach św. Benedykta dusza ma wartość najwyższą i powinna być traktowana z bezgraniczną cierpliwością.