Jeśli przyjmiemy założenie, że praktyka liturgiczna wpływa na wiarę, to wydaje się logiczne, że te zmiany w liturgii przyczyniły się do zmniejszenia czci i do zaniku poczucia sacrum.

Sto lat temu św. Pius X wskazał rozdarcie między liturgią a duchowym życiem katolików. Dzisiaj nasze problemy są inne: katolicy porzucili liturgię.

Wykład ten został wygłoszony podczas spotkania promocyjnego książki „Kryzys i odrodzenie. Tradycyjna liturgia łacińska a odnowa Kościoła” w Opactwie Tynieckiem 17.10.2016 r.

Nie rezygnując z tego, co wytworzyły pierwsze wieki chrześcijańskie wraz ze swoimi rozproszonymi pierwotnymi wspólnotami, wieki czwarty i piąty dokonały zbliżenia dwóch światów: chrześcijańskiego i antycznego. 

Czy każda Msza musi być odprawiana przodem do ludu?

Zaglądając do popularnonaukowej literatury liturgicznej, nierzadko można się natknąć na pewne mainstreamowe prawdy przekazywane od autora do autora, z których żaden nie zadaje sobie trudu, aby sprawdzić ich autentyczność.

Posoborowa reforma liturgiczna ma już tyle lat, że właśnie zaczęła fetować swoje kolejne półwiecza.

Czy nowe Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego wymaga Mszy odprawianej twarzą do ludu? Czy też księża i wierni mają prawo do Mszy celebrowanej w tradycyjny sposób?

Pełny tekst wystąpienia ks. Roberta kard. Sarah, Prefekta Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów podczas Konferencji "Sacra liturgia" w Londynie, dnia 5 lipca 2016 r.

Św. Antoni Padewski to szczególna postać w historii Kościoła.

Rocznicowe powroty do życia i dzieła Prymasa Wyszyńskiego rzadko lub zupełnie wyjątkowo dotyczą jego usytuowania wobec ruchu liturgicznego, soborowej dyskusji o liturgii i posoborowej reformy liturgicznej.

Jedną z kalendarzowych cech tego roku jest zbieżność Wielkiego Piątku z dniem 25 marca, w które zazwyczaj obchodzona jest uroczystość Zwiastowania. W ten sposób jakoś szczególnie wiążą się dwie wielkie tajemnice wiary.

Zbliża się Wielkanoc. Warto powrócić do jednego z poważniejszych zagadnień liturgicznych, związanych z tym świętem, a mianowicie do pory sprawowania Wigilii Paschalnej.

Dlaczego luty ma 29 dni i co oznacza to dla liturgii rzymskiej.

W liturgii Pałacu Apostolskiego zachowywane były niczym w drogocennym skarbcu zwyczaje i tradycje wszędzie indziej porzucone lub zapomniane.

Uczynić swoim doświadczenie Mojżesza - oto zadanie, które stoi przed liturgią.

Zdawałoby się, że godzina socjologii nadeszła, skoro teologowie stawiają – wreszcie – najważniejsze pytania odwołujące się do silnych stron tej dyscypliny. Ale niestety, socjologia przeżywa własny kryzys dotyczący natury kultury i współczesności.

W przyszłości Kościół rzymski powinien mieć znowu jeden ryt.

Pewnego czwartku, w dniu ustanowienia Eucharystii w „Sali na górze” w Jerozolimie Chrystus uprzedził swą śmierć na Krzyżu i wypowiedział słowa, które przekazują nam święty Paweł i synoptycy. 

Jakiś czas temu, dzięki mojemu proboszczowi dostałem do rąk księgę zatytułowaną Rituale Culmense (Rituale Romano conformatur).

„Sutanna jest to suknia z długimi rękawami, zapinana z przodu i opadająca aż do kostek. U początków kler nosił ten sam strój, co świeccy, jednak od VI w., kiedy to ci ostatni zaczęli porzucać długą i obszerną tunikę dawnych Rzymian, by zamienić ją na prosty i krótki strój barbarzyńców, Kościół przepisał swemu klerowi zachowanie, przez przyzwoitość, tej długiej sukni, której forma oraz kolory poddawane zmianom od XI w. pozwoliły na wytworzenie się dzisiejszej sutanny."

Pierwszą cechą charakterystyczną dla herezji antyliturgicznej jest nienawiść do Tradycji zawartej w formułach, jakich używamy wychwalając Pana.