Komentarz do Reguły: Rozdział XL. O mierze napoju
Cały ten rozdział wygląda jak pomnik tej ojcowskiej mądrości, o której wspominaliśmy tak często.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXIX. O mierze posiłku
Jeśli Ojcowie Pustyni mogliby przeczytać ten rozdział Reguły, być może uznaliby, że są to przepisy dla mnichów, którzy porzucili surowe życie!
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVIII. O tygodniowej służbie lektora
Przy posiłkach braci nie powinno brakować czytania.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVII. O starcach i dzieciach
Wystarczy być człowiekiem, mówi św. Benedykt, aby skłaniać się do miłosierdzia i wyrozumiałości w odniesieniu do tych dwóch grup wiekowych: starców i dzieci.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVI. O braciach chorych
Pamiętamy, że w rozdziale 31. św. Benedykt powierzył chorych i dzieci szczególnej trosce szafarza.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXV. O odbywających tygodniową służbę w kuchni
Człowiek musi mieć miejsce na ziemi i przestrzeń do życia. Potrzebuje dachu nad głową. Skoro rodzi się, aby pracować, potrzebuje materiałów i narzędzi, aby móc wykonywać swoją pracę.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXIV. Czy wszyscy w równej mierze powinni otrzymywać to, co niezbędne
W praktyce życiowej między ludźmi widać nierówności, a nie równość.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXIII. Czy mnisi powinni posiadać coś na własność
Kontynuując rozważania dotyczące urzędu szafarza, św. Benedykt opisuje stosunek mnichów do dóbr ziemskich i mówi, pod jakimi warunkami i w jakiej mierze mogą oni ich używać.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXII. O narzędziach i innych przedmiotach należących do klasztoru
Łatwo dostrzec, jak ten rozdział wiąże się z poprzednim. Obydwa dotyczą dóbr klasztoru.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXI. Jaki powinien być szafarz klasztorny
Wraz z rozdziałem 31. wchodzimy w tę część Reguły, która reguluje porządek spraw materialnych klasztoru.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXX. Jak należy karać młodszych chłopców
Bez wątpienia Reguła celowo nie określa granicy wiekowej ani dla dzieci, ani dla młodzieńców. Do pełnej odpowiedzialności i słusznego rozeznania nie wszyscy dochodzą w tym samym wieku.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXIX. Czy przyjmować ponownie braci, którzy wystąpili z klasztoru
Ten rozdział zarazem jest dopełnieniem poprzedniego i łagodzi jego surowość. Brat niezdolny do poprawy został wyrzucony. Może się jednak zdarzyć, że działanie łaski dotrze do niego nieco później.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXVIII. O tych, którzy nie chcą się poprawić mimo częstych napomnień
Widać wyraźnie, że w oczach św. Benedykta dusza ma wartość najwyższą i powinna być traktowana z bezgraniczną cierpliwością.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXVII. Jak opat powinien się troszczyć o ekskomunikowanych
To już ostatni z rozdziałów poświęconych ekskomunice. Wyjaśnia on całe zagadnienie monastycznego kodeksu karnego.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXVI. O tych, którzy samowolnie podchodzą do ekskomunikowanych
Jeden z braci został ekskomunikowany. Niektórzy, ogarnięci złymi myślami, mieli pokusę, aby brać jego stronę.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXV. O cięższych wykroczeniach
Cięższe winy pociągają za sobą surowszą ekskomunikę, wyłączającą jednocześnie od stołu i od oratorium.
Komentarz do Reguł: Rozdział XXIV. W jaki sposób należy ekskomunikować winnych
Święty Benedykt nie uznał za konieczne rozwodzenie się nad charakterem i miarą kar cielesnych, postarał się jednak szczegółowo opisać to, co dotyczy ekskomunik.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXIII. O ekskomunice za winy
W naszych czasach, gdy mnich jest ukarany karą dyscypliny, co dzieje się niezwykle rzadko, sam ją sobie wymierza, z dala od ciekawskich spojrzeń i przy pomocy mało dolegliwych „narzędzi”.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXII. Jak powinni spać mnisi
Są tacy, którzy przed snem przypominają sobie pracę intelektualną wykonaną w ciągu dnia, aby ją podsumować i zebrać jej rezultaty.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXI. O dziekanach klasztornych
Przechodzimy teraz do tej części świętej Reguły, która odnosi się do reżimu wewnętrznego i dyscypliny w klasztorze.
Komentarz do Reguły: Rozdział XX. O czci należnej Bogu podczas modlitwy
Do modlitwy myślnej, która miałaby trwać nieco dłużej, konieczne jest uprzednie nabycie odpowiednich umiejętności.
Komentarz do Reguły: Rozdział XVIII. Jaka powinna być kolejność psalmów (IV)
Odmówienie w ciągu tygodnia psałterza wraz ze zwyczajowymi kantykami to, jak mówi, minimum zaangażowania u tych, którzy są robotnikami modlitwy.
