Marek Jurek przypomina niezwykle ważną książkę Jeana Madirana "Prawa człowieka bez Boga".
W Holandii rośnie troska o psy, a maleje o dzieci nienarodzone.
O zachowywaniu się sprawiedliwie w sytuacji podjętych społecznych zobowiązań
Mówi Paweł Milcarek.
Po „śmierci Boga” nadeszła bowiem śmierć człowieka, który rozwiał się, niczym „oblicze z piasku na brzegu morza”.
Teraz, kiedy (…) patrzę na to z perspektywy czasu, widzę, że moje intencje jako socjologa religii były wywrotowe i zgodne z duchem czasów.
Recenzja książki Macieja Urbanowskiego, Paralele, korespondencje, dedykacje w literaturze polskiej XX i XXI wieku, Kraków 2020.
Rozważania o strategiach życiowych ciąg dalszy
Mówi Paweł Milcarek.
W świecie, gdzie zbolałe masy wołają o spełnienie minimalnych żądań, które z kolei ci, którzy mieliby je spełnić, uznają za katastrofalny maksymalizm, w tym świecie, gdzie wszystko może wywołać konflikt i walkę niemożliwych do pogodzenia egoizmów...
Reese doskonale wie, w jakim znajduje się momencie, jego zasadniczą motywacją jest przecież troska o „przyszłość reformy liturgicznej”, którą procesy ostatnich dekad przekierowały na niedopuszczalne jego zdaniem tory.
Rozdział książki Scotta Hahna Przymierze i komunia. Teologia biblijna papieża Benedykta XVI.
Przedmowa do książki Jeana Madirana, Dwie demokracje. Wybór pism, Biblioteka Christianitas, Wydawnictwo Dębogóra 2020.
W Polsce bez chrześcijaństwa sens nie jest możliwy do odcyfrowania – inaczej jest tylko bezkształtem czasu.
Modlitwa [...] z czasem zaczęła wyglądać jak pomieszanie domorosłego egzorcyzmu ze spotkaniem zielonoświątkowców, z głośnymi westchnieniami, czyimś płaczem, coraz większą egzaltacją nieczytelnych, mamrotanych ciszej i głośno modlitw.
Recenzja powieści Andrzeja Horubały "Wdowa smoleńska albo niefart", która niedawno ukazała się nakładem Wydawnictwa Nowa Konfederacja.
To, co w ramach scenicznego performansu miało wartość niemal równą życiu, poza sceną okazuje się zbędnym rupieciem.
Kimkolwiek byśmy byli, jakiekolwiek byłoby nasze życie, błagajmy o wybaczenie, które ofiaruje nam Chrystus przez swoje zwycięstwo nad złem, nad śmiercią.
Pod koniec Wielkiego Postu Kościół zdaje się zrywać z surowością i ogołoceniem w liturgii, do których przyzwyczaił nas od środy popielcowej, a nawet od niedzieli siedemdziesiątnicy. W perspektywie liturgicznej Msza Krzyżma oraz Msza Wieczerzy Pańskiej cechują się wielkim bogactwem.
Tak zrodził się Gustaw Thibon poeta, filozof, moralista, z pewnością jedna z najniezwyklejszych postaci życia umysłowego XX wieku.
Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego? Wstał, nie ma go tu, oto miejsce, gdzie go położono. Ale idźcie, powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że was uprzedza do Galilei, tam go zobaczycie, jak wam powiedział.
W wieczór zaś szabatu, który świta na pierwszy dzień tygodnia, przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto stało się wielkie trzęsienie ziemi; albowiem Anioł Pański zstąpił z nieba; i przystąpiwszy, odwalił kamień i usiadł na nim.