Komentarz do Reguły: Rozdział LVII. O rzemieślnikach klasztornych
Pierwsza część tego artykułu dotyczy zawodów i rzemiosł wykonywanych w klasztorze, druga zaś – owoców tych prac i wytworzonych produktów.
Komentarz do Reguły: Rozdział LVI. O stole opata
Musimy powiedzieć kilka słów o powodach, dla których św. Benedykt nakazywał opatowi zasiadać do stołu gości.
Komentarz do Reguły: Rozdział LV. O ubraniu i obuwiu mnichów
Sądzono niekiedy, że św. Benedykt przeczuwał albo nawet proroczo przewidywał rozprzestrzenienie się swojej Reguły i jej przyjęcie przez Europę chrześcijańską.
Komentarz do Reguły: Rozdział LIV. Czy mnich może otrzymywać listy lub cokolwiek innego
Gdy do klasztoru trafią jakiekolwiek dary skierowane do mnichów, powinny najpierw trafić do opata.
Komentarz do Reguły: Rozdział LIII O przyjmowaniu gości
W ostatnich wierszach tego rozdziału odkrywamy raz jeszcze, jakby w smudze światła, jaki jest ideał monastyczny i czego Nasz Święty Ojciec od nas oczekuje.
Komentarz do Reguły: Rozdział LII. O klasztornym oratorium
Święty Benedykt miłuje dokładność, spójność i harmonię we wszystkim.
Komentarz do Reguły: Rozdział LI. O braciach, którzy nie udają się zbyt daleko
Brat, wysłany dla załatwienia jakiejś sprawy, który ma wrócić jeszcze tego samego dnia do klasztoru, niech się nie waży nic jeść na zewnątrz.
Komentarz do Reguły: Rozdział L. O braciach, którzy pracują daleko od oratorium albo są w podróży
Rozdział 50. poucza nas, jak mają odprawiać godziny oficjum ci bracia, którzy nie mogą stawić się w oratorium wraz z konwentem, czy to z powodu prac zatrzymujących ich na polach, czy to z powodu podróży.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLIX. O zachowaniu Wielkiego Postu
Już w poprzednim rozdziale św. Benedykt skorzystał z okazji, aby podać kilka praktyk, których należy przestrzegać w Wielkim Poście.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLVIII. O codziennej pracy fizycznej
Rozdział 48. daje nam znacznie więcej, niż moglibyśmy się spodziewać po jego tytule.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLVII. O zwoływaniu na Służbę Bożą
Cały czas rzecz dotyczy regularności i dobrego porządku.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLVI. O tych, którzy popełnią jakieś inne uchybienie
Święty Benedykt poświęca ten rozdział zadośćuczynieniom wymaganym za winy popełnione poza oratorium.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLV. O tych, którzy mylą się w oratorium
Teraz mowa jest nie o ciężkich wykroczeniach, ale o błędach czysto materialnych, co najwyżej o pomyłkach.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLIV. Jak powinni zadośćuczynić bracia ekskomunikowani
Święty Benedykt kontynuuje opisywanie działań, przez które dokonuje się ekspiacja za winy przeciw obserwancji, zadośćuczynienie przywracające do łask.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLIII. O tych, co spóźniają się na Służbę Bożą lub na posiłek
Przechodzimy teraz do serii czterech rozdziałów, które można uznać za dopełnienie monastycznego kodeksu karnego.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLII. O milczeniu po Komplecie
Święty Benedykt zaczyna od milczenia, jakby po to, żeby przypomnieć, że jest to najistotniejszy element obserwancji monastycznej.
Komentarz do Reguły: Rozdział XLI. O porach posiłków
Święty Benedykt wyróżnia cztery okresy w roku ze względu na pory posiłków.
Komentarz do Reguły: Rozdział XL. O mierze napoju
Cały ten rozdział wygląda jak pomnik tej ojcowskiej mądrości, o której wspominaliśmy tak często.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXIX. O mierze posiłku
Jeśli Ojcowie Pustyni mogliby przeczytać ten rozdział Reguły, być może uznaliby, że są to przepisy dla mnichów, którzy porzucili surowe życie!
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVIII. O tygodniowej służbie lektora
Przy posiłkach braci nie powinno brakować czytania.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVII. O starcach i dzieciach
Wystarczy być człowiekiem, mówi św. Benedykt, aby skłaniać się do miłosierdzia i wyrozumiałości w odniesieniu do tych dwóch grup wiekowych: starców i dzieci.
Komentarz do Reguły: Rozdział XXXVI. O braciach chorych
Pamiętamy, że w rozdziale 31. św. Benedykt powierzył chorych i dzieci szczególnej trosce szafarza.
