Moralnie niedopusz­czalne jest natomiast nadawanie sankcji prawnej praktyce homo­seksualnej. Wyrozumiałość wobec tych, którzy grzeszą i nie są w stanie uwolnić się od tej skłonności, nie jest przecież równo­znaczna ze złagodzeniem wymogów normy moralnej. Chrystus przebaczył kobiecie cudzołożnej, ratując ją przed ukamienowaniem, ale zarazem powiedział jej: «Idź, a od tej chwili już nie grzesz!».

Trzeba najpierw zmienić stosunek do dziecka poczętego. Nawet jeśli pojawiło się ono nieoczekiwanie — mówi się tak: „nieoczekiwanie” — nigdy nie jest intruzem ani agresorem. Jest ludzką osobą, zatem ma prawo do tego, aby rodzice nie skąpili mu daru z samych siebie, choćby wymagało to od nich szczególnego poświęcenia.

Świat zmieniłby się w koszmar, gdyby małżonkowie znajdujący się w trudnościach materialnych widzieli w swoim poczętym dziecku tylko ciężar i zagrożenie dla swojej stabilizacji; gdyby z kolei małżonkowie dobrze sytuowani widzieli w dziecku niepotrzebny a kosztowny dodatek życiowy. Znaczyłoby to bowiem, że miłość już się nie liczy w ludzkim życiu.

Nie pozwólmy sobie wyrywać tych korzeni, jakie Boża Mądrość zapuściła w naszych dziejach i w naszych duszach.
Nie pozwólmy zagubić dziedzictwa, na którym spoczął znak wiecznego zbawienia

Rezultat, do jakiego doszedł ruch założony przez abpa Lefebvre'a, może i powinien pobudzić wszystkich katolików do szczerego zastanowienia się nad własną wiernością Tradycji Kościoła.

Oto Dekalog: dziesięć słów. Od tych dziesięciu prostych słów zależy przyszłość człowieka i społeczeństw.

Liturgia dzisiejsza głosi męczeńską śmierć Apostołów Piotra i Pawła. A poprzez tę śmierć opowiada dzieje ich życia. Śmierć bowiem jest nie tylko kresem życia, jest także jego wypełnieniem w granicach doczesności, w granicach historii. Jest jakby ostatnią pieczęcią wyciśniętą na całym ziemskim bytowaniu człowieka.

Serce Jezusa, starte dla grzechów naszych!

Poświęcenie rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa zostało zatem ukazane przez Leona XIII jako «korona i szczyt wszystkich hołdów, jakie kiedykolwiek były Mu oddawane» (Annum sacrum, 1). Poświęcenie to — wyjaśnia encyklika — jest aktem należnym Chrystusowi, Odkupicielowi rodzaju ludzkiego, ze względu na to, kim jest sam w sobie i czego dokonał dla dobra wszystkich ludzi.

W okresie kiedy abp Bilczewski pełnił pasterską posługę we Lwowie, spędził tam ostatnie lata swego ziemskiego życia również ks. Zygmunt Gorazdowski, prawdziwa perła łacińskiego duchowieństwa tej archidiecezji. Chociaż był słabego zdrowia, powodowany niezwykłą miłością bliźniego poświęcał się nieustannie służbie ubogim. Postać młodego kapłana, który nie bacząc na poważne niebezpieczeństwo zarażenia opiekował się chorymi w Wojniłowie i własnymi rękoma opatrywał ciała zmarłych na cholerę, pozostała w pamięci współczesnych jako żywe świadectwo miłosiernej miłości Zbawiciela.

Wszyscy pragniemy przybliżyć się do tego źródła wody żywej. Wszyscy pragniemy pić z Boskiego Serca, które jest źródłem życia i świętości.

Potrzebujemy przewodnika, który wskaże nam drogę. Wychodzi nam na przeciw Jan Chrzciciel, głos wołającego na pustyni (por. Łk 3, 4). To on wprowadzi nas na drogę, którą musimy przemierzyć, jeśli nasze oczy mają «ujrzeć zbawienie Boże» (por. Łk 3, 6). Prowadzeni przez niego, odbywamy naszą podróż wiary, aby wyraźniej zobaczyć zbawienie, którego Bóg dokonał w dziejach, poczynając od Abrahama. Jan Chrzciciel był ostatnim w szeregu proroków, którzy podtrzymywali i podsycali nadzieję Ludu Bożego. W nim przybliżył się czas wypełnienia.

Z rozważań świętego Jana Pawła II poświęconych Litanii do Najświętszego Serca Jezusowego:

Serce Jezusa, odwieczne upragnienie świata! […]
Czy to Serce jest «upragnieniem świata»? Jeśli patrzymy na świat, tak jak on nas widomie otacza, musimy stwierdzić wraz ze św. Janem, że jest on poddany «pożądliwości oczu ...

Z homilii świętego Jana Pawla II wygloszonej do młodzieży na Kubie:

«Jak młodzieniec zachowa ścieżkę swą w czystości? — Przestrzegając słów Twoich» (Ps 119 [118], 9). Psalmista daje nam odpowiedź na pytanie, które musi sobie postawić każdy młody człowiek, jeżeli pragnie prowadzić życie godne ...

Święty Jan Paweł II w adhortacji Vita consecrata:

Jakże nie wspomnieć z wdzięcznością wobec Ducha Świętego o wielości historycznych form życia konsekrowanego przez Niego wzbudzonych i nadal obecnych w tkance Kościoła. Można je porównać do drzewa o wielu gałęziach, które tkwi korzeniami w ...

W roku 1983 święty Jan Paweł II beatyfikując Alberta Chmielowskiego i o. Rafała Kalinowskiego następująco charakteryzował ich osobowości i przesłanie:

Mówi Pan Jezus:
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej” (J 15, 9).
Oto dwaj uczniowie Boskiego Mistrza ...

Z serii rozważań świętego Jana Pawła II dotyczących darów Ducha Świętego:

Pierwszy i najwyższy z tych darów [Ducha Świętego] to Mądrość, która jest światłem otrzymywanym z wysoka, specjalnym udziałem w tajem­niczym i najwyższym poznaniu, właściwym samemu Bogu. Czytamy bowiem w Piśmie ...

Z serii rozważań świętego Jana Pawła II o darach Ducha Świętego:

Dziś pragnę poświęcić naszą niedzielną refleksję drugiemu da­rowi Ducha Świętego: darowi Rozumu. Wiemy, że wiara jest przy­lgnięciem do Boga w mroku tajemnicy. Ale także jest ona poszu­kiwaniem płynącym z pragnienia lepszego ...

Z rozważań świętego Jana Pawła II, w serii poświęconej darom Ducha Świętego:

Rozważania o darach Ducha Świętego prowadzą nas dziś do zajęcia się kolejnym darem: darem Umiejętności, dzięki któremu potrafimy rozpoznać prawdziwą wartość rzeczy stworzonych w relacji do Stwórcy.
Wiemy, że człowiek wsp ...

Z rozważań świętego Jana Pawła II przed modlitwą Regina coeli, w serii poświęconej darom Ducha Świętego:

Dziś kontynuując nasze refleksje nad darami Ducha Święte­go, rozważymy dar Rady. Jest to dar, który oświeca sumienie chrześcijanina w chwili dokonywania wyborów moralnych, przed jakimi staje ...

Rozważanie świętego Jana Pawła II przed modlitwą Regina coeli w serii poświęconej darom Ducha Świętego:

W dzisiejszych czasach bardzo rozpowszechniony jest kult siły fizycznej, niekiedy połączony z aprobowaniem skrajnych przejawów przemocy. Człowiek jednak codziennie przeżywa doświadczenie swojej słabości, zwłaszcza w sferze duchowej i moralnej ...

Z rozważań świętego Jana Pawła II przed modlitwą Anioł Pański:

Dziś kontynuując rozważania o darach Ducha Świętego, bę­dziemy mówili o cennym darze Pobożności. Poprzez ten dar Duch Święty leczy nasze serce z wszelkiej zatwardziałości i otwiera je na miłość wobec Boga i braci ...

Z rozważania świętego Jana Pawła II przed modlitwą Anioł Pański:

W Piśmie Świętym czytamy: «Bojaźń Pańska początkiem mą­drości (Ps 111 [110], 10; por. Prz 1,7). Co ta bojaźń oznacza? Na pewno nie jest to strach przed Bogiem, który każe unikać my­ślenia ...

Święty Jan Paweł II mówił w rozważaniu przed Aniołem Pańskim w lipcu 1985:

«Serce Jezusa, pełne miłości i dobroci».

Pragniemy w naszej modlitwie «Anioł Pański» zwracać się do Serca Chrystusa, idąc za słowami litanii. Pragniemy mówić do Serca Syna poprzez Serce Matki. C ...

W czerwcu 1997 w trakcie wizyty w Polsce święty Jan Paweł II beatyfikował Matkę Marię Karłowską († 1935), zarządzając, by jej wspomnienie przypadało na 6 czerwca. W homilii beatyfikacyjnej powiedział m.in.:

Maria Karłowska prowadziła prawdziwie samarytańską działalność pośród kobiet, które doznały wszelakiej nędzy ...