Hymnus |
Hymn |
Iam noctis umbræ cóncidunt, |
Gdy mroki nocy pierzchają, |
Brumæ recédit tǽdium; |
Liryczna miniaturka George’a Parsonsa Lathropa, której tytuł należałoby tłumaczyć dosłownie jako Wysłuchana modlitwa dziecka (The Child's Wish Granted), nawiązuje do śmierci jedynego dziecka poety i Rose Lathrop z domu Hawthorne, która wydarzyła się w 1881 roku. Utwór buduje swoje poetyckie ...
Hymnus |
Hymn |
Non fraus magnánimum, non favor aut minæ |
Sprawiedliwego zły nie przemoże, |
Liryczna miniatura Kilmera, Cierń (The Thorn), ukazała się w trzecim i ostatnim tomie poety, Main Street and other poems z 1917 roku. Każda strofa wiersza cechuje się logiczną i symetryczną strukturą. Odmalowany w modernistycznych barwach arkadyjski obraz ogrodu Bożego odpocznienia (zob. Ps 131,1-3; Hbr ...
Hymnus (ad laudes) |
Hymn (laudesy) |
Fílius lucis rádians Odílo, |
Promiennym świtu jest synem Odylon, |
Kunsztowny sonet Różaniec (The Rosary z tomu Trees and Other Poems ogłoszonego w 1914 roku) oparty został na koncepcie, którego punktem odniesienia jest tradycyjna nauka Kościoła. Autor odwołuje się do starej wykładni na temat różańca jako „psałterza maryjnego”, a nawet „doskonalszego psałterza ...
Świadomie rzuciłem się w szaleństwo,
żeby doświadczyć ludzkiego szczęścia
i spróbować wszystkiego.
Koh 2,3
Nie wymyślam słów. Ale wymyślam rzeczy, istoty, zdarzenia, i nasze zmysły są zdolne do ich postrzegania. Mój rozum uchyla się od kwestionowania świadectwa moich zmysłów.
Paul ...
Cios, pistolet, pastelowo czerwona krew. Kiedy w hotelu zostaje dokonane morderstwo, a tajny agent osuwa się na podłogę, słychać myśli Pauli, aktorki, reżyserki i sprawczyni całego zajścia: „Nareszcie fikcja zawładnęła rzeczywistością. Nareszcie krew i zagadka. Nareszcie mam wrażenie, że jestem w świecie Walta Disneya z ...
***
Hymn ten utrzymany został w poetyce barokowej. Świadczy o tym reprezentacja opisowości z elementami dynamicznej narracji, obecność rymów semantycznych oraz konceptów (np. duch wyrywający się z piersi świętej, aby zanurzyć się w piersi Chrystusa, tj. jednocząc się z Nim w mistycznej komunii), centralna ...
Ciepłe podmuchy wiatru wprawiają w drganie źdźbła na łące. Życie przypomina puch ostu. Pełnia lata, nabrzmiewając życiem, przesiloną bujnością, syci zmysły, ale także niepokoi, gdyż przypomina o nieubłaganym prawie przemijania. Wszystko wydaje się takie, jak w jednym z wierszy Bolesława Leśmiana. Dwunastu braci stanęło kiedyś ...
Pod koniec XIX wieku salony artystyczne obiegła wieść o tym, że „Bóg umarł”. Na pozór nic się nie zmieniło, nie runęło niebo, a zza okna słychać było, jak dawniej, śmiech dzieci, stukot dorożek oraz szczekanie psów. W tym czasie intelektualiści dzielili się ...
Ogród miał istnieć zawsze. Rozrastały się gałęzie jabłoni, dojrzewały owoce, a cień dawał wytchnienie znużonym. Ale moment największej obfitości zapowiadał znikanie. Niegdyś klasycyzm miał opisywać trwanie, oczekiwano, że stanie się punktem odniesienia, środkiem, ale potem pojawili się poeci tacy jak Antoni Lange, Jean Mor ...