Podyskutuj o tym artykule na FB

Pobierz pdf

Prezentowane dwa hymny liturgiczne pochodzą z tekstów własnych na święto św. Andrzeja Boboli, prezbitera i męczennika. Autorstwo hymnów nie jest nam znane. Oryginalny tekst łaciński podajemy za: Officia propria Dioecesium Poloniae, pars prior, Rzym 1965, ss. 80-83. Tłumaczenie polskie zostało przygotowane przez Michała Gołębiowskiego. Tekst został przetłumaczony w ramach realizowanego przez "Christianitas" projektu adiutorium.pl, czyli codziennego udostępniania tekstów tradycyjnego brewiarza monastycznego oraz przygotowywania jego wydania łacińsko-polskiego. Można te prace wesprzeć TUTAJ.

 

Hymn wysławia św. Andrzeja Bobolę za pomocą szeregu analogii do życia Jezusa Chrystusa. Jest więc posłannictwo Pasterza sprowadzającego do jednej wiary katolickiej innowierców, którzy „błądzą jak owce” (zob. 1 P 2,25), tak że każda z nich „zwróciła się ku swojej własnej drodze” (zob. Iz 53,6). Jest porównanie Kościoła do tuniki Jezusa, która nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu (J 19,23).  Dbałość świętego jezuity o jedność wiary staje się zatem swego rodzaju zadośćuczynieniem za zniewagi, jakie przyjął Chrystus, a także spełnieniem Jego woli, aby wszyscy byli jedno (J 17,21). Pojawiają się wreszcie wzmianki o męczeństwie św. Andrzeja, które przywołują na myśl pasję Zbawiciela, zapowiadaną wszakże w Psalmach jako pozorne zgładzenie sprawiedliwego, a w rzeczywistości jego zwycięstwo.

 

 

Hymnus (ad laudes)	Hymn (jutrznia)
Iam dies adest célebris, Nova resúltant gáudia : Andréas mortem súbiit Pro unitáte Ecclésiæ.	Dzień chwalebny niech jaśnieje, niechaj radość nam przyniesie: święty Andrzej oddał życie, aby jeden Kościół głosić.
Gaude, parens Polónia, De tantæ prolis múnere. Salve, fides cathólica, Tanto adornáta décore.	Ciesz się, rodzicielko Polsko, ciesz się, godna swego syna, który śmiercią opromienił katolickiej wiary spójnię.
Nefándo scissa scélere Contéxta Christi túnica Per totum : amórem et sánguinem Andráæ poscit únitas.	Bo przez pychę poszarpano szatę Pana bez naszycia, jedno płótno, które Andrzej męką swoją znowu spajał.
Qui tot labóres pértulit, Ut ad salútis páscua Oves perdúcat pérditas, Fidémque servet créditam :	Ciężkie trudy przyjął pasterz, by zbłąkane owce nosić, by je wieść na zbawcze pola, w jednej wierze je zachować.
O victor ergo nóbilis, Dum te coléntes psállimus, Tui dies martýrii Implóret nobis véniam.	O, Andrzeju, tyś zwyciężył, niech cię zatem psalmy sławią, aby mękę twą wspominać, abyś ty pamiętał o nas.
Iesu, Redémptor ómnium, Dimítte nostra crímina, Da Mártyris per merita Ætérna nobis gáudia. Amen.	Niechaj Jezus Pan, Zbawiciel dźwiga nas z upadku grzechu, niechaj da nam wieczną radość, niechaj pomni na swych świętych. Amen.

 

 

Hymn przedstawia św. Andrzeja Bobolę jako jednego z ignacjańskich żołnierzy Chrystusa (miles Christi), a także troskliwego pasterza, który za pomocą „znanego swym owcom głosu” (por. J 10,14) Ewangelii przyprowadza zbłąkanych do jednej zagrody Kościoła katolickiego. Warto wspomnieć, że skojarzenie pasterza z żołnierzem było nieobce tradycji Starego Testamentu, spełniając się chociażby w dziejach Dawida albo w mesjańskim przepowiadaniu proroków. Także Jezus Chrystus był niejednokrotnie przedstawiany jako męczennik, a zarazem tryumfujący wojownik, w czym przejawia się dodatkowe podobieństwo pomiędzy św. Andrzejem a Zbawicielem.

 

Hymnus (ad vesperas)	Hymn (nieszpory)
O Martyr invictíssime, Plus fórtibus fortíssime, Quis glorióso cántico Nomen tuum sat cóncinat?	Męczenniku pełen siły, pośród mocnych najmocniejszy, twoje męstwo opiewają liczne pieśni ku twej chwale.
Supérna voce mónitus In Christi turmas mílitum Intras, labóre et sánguine Salúti studes ómnium.	Ciebie wezwał głos niebiański, byś Chrystusa był żołnierzem, byś poświęcił krew i ciało w boju, który zbawia ludzi.
Bonus pastor viríliter Gregem pascis domínicum ; Notam facis errántibus Doctrínam evangélicam.	Jako dobry pasterz karmisz słowem Prawdy swoją trzodę, błędne owce przywołujesz mocnym głosem Ewangelii.
Unum pastorem prǽdicas, Erróre mersos révocas Ad unitátem, ánimam Tuam ponis pro frátribus.	Szerzysz jedność twej owczarni pod pasterza jedną władzą, kładziesz duszę twą za braci, z błędnych dolin ich prowadzisz.
Tu doces Romam prǽsidem Convéntus esse amántium; Tandem æquas certámine Triúmphos nobilíssimos.	Wszystkim głosisz Rzymu władzę, co przewodzi miłującym, a przy końcu staczasz walkę i zwyciężasz, tracąc życie.
Iesu, tibi sit glória, Qui firmas tuos Mártyres, Cum Patre, et Sancto Spíritu, In sempiterna sǽcula. Amen.	Tobie, Jezu, cześć i chwała, razem z Ojcem oraz Duchem, za to, że w męczeństwa piecu siłę wlewasz w nasze dusze. Amen.

 

tłum. Michał Gołębiowski

-----

Drodzy Czytelnicy i Przyjaciele!

Ukazała się właśnie książka "Aby On panował. Dwadzieścia lat Christianitas" wydana z okazji jubileuszu pisma. Zawiera ona trzy wykłady wygłoszone przez Pawła Milcarka, Piotra Kaznowskiego i Tomasza Rowińskiego podczas rocznicowego sympozjum, które odbyło się jesienią 2019 roku.

W związku z tym mamy dla Państwa propozycję, która będzie jednocześnie szansą na wsparcie pracy zespołu redakcyjnego. Każdy, kto przekaże darowiznę w wysokości nie mniejszej niż 50 PLN otrzyma książkę z dedykacją redaktora naczelnego "Christianitas". Za darowiznę w wysokości nie mniejszej niż 100 PLN swoje dedykacje dodadzą pozostali autorzy.

Promocja dotycząca otrzymania tego wydawnictwa książkowego trwa do końca maja. Imiona i nazwiska wszystkich darczyńców, którzy nie zgłoszą, że chcą pozostać anonimowi zostaną opublikowane w „Christianitas”, nr 79-80.

Szczegóły akcji znają Państwo pod linkiem:
christianitas.org/static/patronat-jubileuszowy/