+

Niedziela Palmowa

Homilia

Przewielebnego Ojca Jeana Pateau,

Opata Opactwa Matki Bożej w Fontgombault

(Fontgombault, 14 kwietnia 2019 r.)

 

 

Niedziela kwietna

Drodzy Bracia i Siostry!

Moi Najdrożsi Synowie!

 

Nasi ojcowie nadali tej niedzieli obrazowe i sugestywne nazwy „niedziela palmowa” albo „niedziela kwietna”. Już tylko osiem dni zostało nam do święta nad świętami, do Zmartwychwstania Pańskiego. Ten święty dzień, zanim przyniesie owoce, przychodzi do nas jakby w kwiatach. Sama natura łączy się z naszą niecierpliwością. Mgły i zimna, towarzyszki pierwszych dni Wielkiego Postu, ustąpiły już miejsca kolorom, zapachom i cichym szeptom wiosny. Po zimowej ciszy natura budzi się do życia.

Pan wjeżdżający na osiołku do Jerozolimy pośród wiwatującego tłumu bardzo dobrze wkomponowuje się w ten sielankowy obraz. To piękne preludium radości paschalnej!

Jakże kuszące byłoby podążanie za Jezusem po tak wyznaczonej łatwej ścieżce, która prowadziłaby do naszego własnego zmartwychwstania, do chwały ludzkiej i Boskiej bez przechodzenia przez Krzyż.

Sam Jezus nie przyjął naszego człowieczeństwa po to, aby zostać ziemskim królem i być otoczonym światową chwałą. Jakiż kontrast między myślami ludzkimi a zamysłem Boga!

Chwała i władza królewska – On je ma, ale pochodzą one od Ojca. Prawdziwie został otoczony chwałą przed ludźmi kilka dni wcześniej, podczas Przemienienia, którego świadkami byli wybrani uczniowie. Ci, którzy będą mogli to zrozumieć, ujrzą Go ponownie otoczonego chwałą, gdy zostanie wywyższony na Kalwarii.

Jezus wjeżdża do Jerozolimy, aby tam umrzeć. Będzie to godzina najwyższego poniżenia Jego człowieczeństwa. To również godzina zwieńczenia i wypełnienia Jego misji. To Jego godzina.

Ten, który jest bez grzechu, wziął na siebie ciężar nienawiści naszych grzechów: nienawiści przeciwnej Bogu, nienawiści przeciwnej naszym braciom w człowieczeństwie, nienawiści przeciwnej stworzeniu. W swojej śmierci, która była największą niesprawiedliwością, nie dał się zwyciężyć nienawiści, ale rozlał na świat niezmierzoną miłość.

Na końcu drogi, przeszedłszy przez bramy śmierci i pokonawszy ją w ten sposób, otwiera nędzę człowieka na miłosierdzie Boga, ofiaruje nam przyobleczenie się w człowieczeństwo przemienione.

Niech ten Wielki Tydzień, który rozpoczynamy, będzie dla nas drogą zjednoczenia z Jezusem, drogą, którą trzeba przebyć w prawdzie. Jeśli wraz z Nim umieramy, wraz z Nim żyć będziemy (por. Rz 6,8). Jeśli wraz z Nim umieramy, Bóg rozpozna w nas obraz swojego Syna i wskrzesi nas wraz z Nim.

Jak umierać z Chrystusem? Umierajmy dla naszego grzechu przez sakrament pokuty. Umierajmy dla naszych złych nawyków, dla naszych uporczywych nienawiści. Nawracajmy się, aby żyć w zgodzie z naszą wiarą i z obietnicami naszego chrztu. Stawajmy się nieustannie dziećmi światłości.

Skoro więc zbliżają się święte misteria, przygotujmy się poważnie do odnowienia obietnic naszego chrztu. Przeżywajmy Wielki Tydzień w szkole Maryi, Matki Bolesnej, Mater Dolorosa. Niech Misterium Paschalne rozkwitnie w naszych duszach, zanim przyniesie w nich swój owoc!

Dom Jean Pateau

tłum. Tomasz Glanz

 

----- 

Drogi Czytelniku, skoro jesteśmy już razem tutaj, na końcu tekstu prosimy jeszcze o chwilę uwagi. Udostępniamy ten i inne nasze teksty za darmo. Dzieje się tak dzięki wsparciu naszych czytelników. Jest ono konieczne jeśli nadal mamy to robić.

Zamów "Christianitas" (pojedynczy numer lub prenumeratę)

Wesprzyj "Christianitas"