Dla średniowiecza Horacy, uznawany za „znakomitego liryka i satyryka“, był jednak przede wszystkim najważniejszym teoretykiem sztuki poetyckiej.
Kontynuujemy przegląd średniowiecznych list lektur szkolnych.
Zarówno starożytność, jak i średniowiecze — epoki ważne dla nas z powodu ówczesnej pozycji edukacji klasycznej — posiadały swoje zestawy lektur szkolnych
Ekloga Teodula — dzisiaj utwór znany jedynie znawcom literatury średniowiecznej — była w wiekach średnich jedną z najbardziej rozpowszechnionych lektur
Wprowadzenie do „Eklogi“ Teodula autorstwa XI-wiecznego duchownego Bernarda z Utrechtu, to jedno ze znanych nam dzisiaj średniowiecznych wprowadzeń do lektur szkolnych (tzw. accessus ad auctores).
Tym razem przeczytamy co ma on do powiedzenia o rozpoznaniu potencjału uczniów.
Czytamy dalej Kształcenie mówcy Kwintyliana. Dalszy ciąg jego rozważań wstępnych z pierwszej księgi daje okazję do rozważenia problemu, który i dzisiaj zaprząta wielu z nas: gdzie lepiej uczyć – w domu czy szkole?
Nauki liter zdaniem niektórych nie należy rozpoczynać z dziećmi w wieku poniżej lat siedmiu, jakoby ten wiek dopiero był zdolny do pojmowania nauki i dźwigania jej ciężaru.
Niech wybaczą mi ci, którzy chcieliby, żebyśmy podążali szybkim krokiem do zagadnień praktycznych „co i jak?”, wyrażanych językiem technicznej instrukcji. Postępujemy inaczej, dajemy sobie czas.
Jest to – o czym już Augustyn nie mówi wprost – również program edukacji, gdyż jest ona przecież jedynie wdrożeniem w te umiejętności, które są zwykłym życiem ducha ludzkiego.