Tak jak wielka część polskiej historii toczyła się na Białorusi, Żmudzi, Rusi Czerwonej czy jeszcze wielu innych miejscach na wschodzie, tak z dziejów Węgier nie da się wymazać Siedmiogrodu, Górnych Węgier i Wojwodiny.

Paradoksalnie, milczenie skazanego na śmierć niesie w sobie wielka nadzieję.

Jest niewątpliwym faktem, że wśród najbliższych współpracowników papieża, kardynałów z grupy G9 aż trzem zarzuca się co najmniej brak odpowiedniej reakcji na zarzuty o czyny homoseksualne lub pedofilskie duchownych im podległych

Moja recenzję tytułuje więc nieco przekornie. Czynię to z powodu tych aspektów książki, które budzą moja niezgodę i prowokują do polemiki.

Doprawdy trudno oprzeć się wrażeniu, że nie tyle chodzi tu o ofiary seksualnego molestowania, nie tyle o rzeczywiste ustalenie winnych, ile o piarowe ratowanie reputacji Papieża, mocno nadszarpniętej styczniowymi, bezwzględnymi wypowiedziami.

Rodzina warszawskich inteligentów wybrała się w okresie Triduum Paschalnego do krewnych na wieś. W Wielki Piątek spotkała ich przykra niespodzianka.

Czy straszliwie rozplenione przekonanie, że to właśnie nasza epoka, nasze pokolenie odkryło prawdziwe chrześcijaństwo, [...] nie jest po prostu objawem bezgranicznej pychy?

Tym razem jednak nie wytykaniem błędów chcę się zająć, a wskazaniem dobrych przykładów wykorzystania w kulturze popularnej zwyczajów i modlitw związanych z liturgiczna tradycją łacińską.

Starsi czytelnicy być może pamiętają z lat siedemdziesiątych minionego wieku program satyryczny o mniemanologii stosowanej, czyli wyższości świąt Wielkiej Nocy nad świętami Bożego Narodzenia.

Mamy więc nadzieję, że tegoroczna akcja jest wyjątkiem, który ma służyć przypomnieniu o potrzebie modlitwy w tej sprawie i o istnieniu takiego formularza, który przecież można stosować dowolnie w dni ferialne. 

Oto zwolennicy ekumenizmu, nieustannie wzywający do skupiania się na tym co łączy, a ignorowaniu tego co dzieli, nagle widzą wielki problem w tym, że jakaś formuła jest niepełna.

Naprawdę tak straszliwa jest „dyktatura” PiSu, że na ołtarzu sprzeciwu wobec niej należało złożyć w ofierze szczęście tej rodziny?

Dla zachowania twarzy, nie pozostałoby nic innego, jak co rychlej zlecić prefektowi Świętego Oficjum opublikowanie ortodoksyjnej odpowiedzi na dubia czterech kardynałów.

Z jednej strony pomstowanie na wikłanie Kościoła w ideologię nacjonalistyczną, z drugiej wykorzystywanie go tylko jako narzędzia jakiejś wydumanej emancypacji.

Arcybiskup milczy choć przecież obecna ustawa niestety pozwala na działania prawdziwie eliminacyjne!

Zamiast więc ubolewać nad „radykalizacją” arcybiskupa Jędraszewskiego, może lepiej zastanowić się czy nie jest to przypadek pasterza, który przesiąkł zapachem owiec.

Liturgia pierwszych dni listopada i Święto Niepodległości zawsze przypominają mi niełatwe losy polskich kresów zachodnich.

Dziwi, że Buttiglione nie zauważyła w swoim tekście, iż opisana, z niewątpliwą intencja wzruszenia czytelnika, droga spowiedzi i duchowego kierownictwa, jest praktycznie nie do zrealizowania w lokalnym Kościele.

Obejrzałem przed chwilą, po powrocie z pracy, nagranie papieskiej Mszy na Jasnej Górze. Słabo u nas z wdrażaniem soboru, Soboru Watykańskiego II mówiąc dokładnie. 

Bo czy fakt, że ludzie uwikłali się w socjologiczne zależności, w oczekiwanie rodziny na huczne weselisko, że ulęgają jakimś niemądrym, zgoła pogańskim przesadom, wyklucza możliwość wzajemnej wierności w ich relacji i obustronnego przyjmowania dozgonności związku?

Jeżeli zatem Polska Rada Chrześcijan i Żydów rzeczywiście pragnie, żeby owoce dokonującego się w jej łonie dialogu trafiły pod strzechy, być może musi wyjść ze swoistej samoizolacji. 

Sandomierskie wydawnictwo diecezjalne opublikowało wywiad rzekę z kardynałem Rajmundem Burke’em, przeprowadzony przez Guillaume’a d’Alançona, pt. Kardynał w sercu Kościoła.

W książce kardynał Sarah konsekwentnie kładzie nacisk na wszelkie jednoznacznie ortodoksyjne wypowiedzi Papieża Franciszka i nadaje prawowierną interpretację tym nieco mglistym.