Ten artykuł, tak jak wszystkie teksty na christianitas.org publikowany jest w wolnym dostępie. Aby pismo i portal mogły trwać i się rozwijać potrzebne jest Państwa wsparcie, także finansowe. Można je przekazywać poprzez serwis Patronite.pl. Z góry dziękujemy. 

 

W wieku 66 lat zmarł w szpitalu w Wadowicach o. Benedykt Huculak OFM teologi, dr hab. dogmatyki. Kiedyś, w połowie lat 90. jeden z ledwie dwóch znanych publicznie polskich kapłanów odprawiających "po staremu", a przy tym obiecujący teolog, znawca Ojców greckich i Dunsa Szkota oraz aktywny duszpasterz akademicki w Krakowie.

Wiele zawdzięczam tym książkom, które zdążył napisać w swym początkowym locie wzwyż. Chyba najbardziej "Słowu o jedności katolickiego Kościoła Chrystusowego", które pokazało mi szlak hermeneutyki ciągłości w czytaniu Magisterium, starszego i nowszego. To było niezwykłe odkrycie: ile precyzacji znajduje się w dokumentach również soborowych i posoborowych i jak nabierają one pełnego blasku w zestawieniu z ich macierzystymi szlakami wcześniejszego Magisterium.

Gdy więc w końcu lat 90. planowałem pierwszy numer "Christianitas", odwiedziłem go w Krakowie z prośbą o pisanie dla nas solidnych esejów teologicznych z dogmatyki. Pamiętam jak przyjął mnie z franciszkańskim ciepłem i prostotą, ale też już jakby złamany, bez nadziei że próby poprawiania modernistycznych błędów zatrzymają potop tychże błędów lub zwykłego nieuctwa. Byłem tym zaskoczony, ale on przeszedł już niejedno, po opublikowaniu książki "Chrześcijańskiej nadziei warunek konieczny", czyli polemiki z eschatologią o. Hryniewicza, i pokazaniu w niej słabości źródłowych znanego teologa, ograniczono mu możliwość wypowiedzi, potem odsuwano od duszpasterstwa. Było w ojcu Huculaku jakieś niezwykłe połączenie jasnego, dobrego spojrzenia z poczuciem bezsilności, może i jakiejś ludzkiej beznadziei.

W końcu jednak, mimo zastrzeżeń, o. Huculak napisał dwa teksty dla "Christianitas", publikowane u nas w 1999 i 2001 r. Jeden z nich był poświęcony znaczeniu Katechizmu i ukazał się w bloku materiałów o katolickości Katechizmu Jana Pawła II.

Mamy z żoną jeszcze jedno wspomnienie o o. Huculaku, trochę wcześniejsze: w grudniu 1997 r. przyjechał do nas, do Brwinowa, tylko po to żeby odprawić Mszę po chrzcie naszej córki. Dyskretny i pokorny, wyszedł ze Mszą "starą", bez pewności, że go w ostatniej chwili nie przepędzą. Okryty był wtedy białozłotym ornatem, chyba po jakimś misjonarzu, bo wyszytemu krzyżowi towarzyszyły dyskretnie piękne kraby. Opowiadaliśmy to sobie długo potem, jako uśmiech tamtej chwili nabrzmiałej napięciem. Oboje wspominamy do dziś jak był spokojny w tym wszystkim.

Ojca Huculaka pamiętamy i powinniśmy pamiętać zwłaszcza w środowiskach katolickich "tradycjonalistów", to jeden z tych, którzy za odkrycie ortodoksji i tradycji liturgicznej zapłacił więcej niż takie tam nieprzyjemności bycia rzekomym "lefebrystą".

Dla mnie jest on człowiekiem, którego życie zostało skutecznie złamane w instytucji, która powinna go chronić. Rozdeptano go już dawno temu, a on nie zniósł tego dobrze, nigdy już się nie podniósł. Ufam, że jest już tam gdzie wyżej ceni się miłość teologa do prawdy dogmatu wiary. RIP.

Paweł Milcarek

----- 

Drogi Czytelniku, prenumerata to potrzebna forma wsparcja pracy redakcji "Christianitas", w sytuacji gdy wszystkie nasze teksty udostępniamy online. Cała wpłacona kwota zostaje przeznaczona na rozwój naszego medium, nic nie zostaje u pośredników, a pismo jest dostarczane do skrzynki pocztowej na koszt redakcji. Co wiecej, do każdej prenumeraty dołączamy numer archiwalny oraz książkę z Biblioteki Christianitas. Zachęcamy do zamawiania prenumeraty już teraz. Wszystkie informacje wszystkie informacje znajdują się TUTAJ.