Ewangelia wg św. Łukasza 11, 14-28 

 

W owym czasie: Jezus wyrzucał czarta, a on był niemy; a gdy wyrzucił czarta, przemówił niemy i zdziwiły się rzesze. A niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, księcia czartowskiego, wyrzuca czarty. Inni zaś kusząc, domagali się znaku od niego z nieba. On zaś gdy poznał myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo przeciw sobie rozdzielone, będzie spustoszone, i dom na dom upadnie. A jeśli i szatan rozdzielony jest przeciw sobie, jakże się ostoi królestwo jego? Mówicie bowiem, że ja przez Belzebuba wyrzucam czarty. A jeśli ja przez Belzebuba wyrzucam czarty, synowie wasi przez kogo wyrzucają? Dlatego oni sędziami waszymi będą. Lecz jeśli palcem Bożym wyrzucam czarty, zaiste przyszło do was królestwo Boże. Gdy mocarz zbrojny strzeże dworu swego, w pokoju jest to, co posiada. A jeśli mocniejszy od niego nadszedłszy, zwycięży go, zabierze wszystką broń jego, w której ufał, i łupy jego rozda. Kto nie jest ze mną, przeciw mnie jest, a kto nie gromadzi ze mną, rozprasza. Gdy duch nieczysty wyjdzie z człowieka, chodzi po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku; a nie znalazłszy, mówi: Wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem. I przyszedłszy znajduje go umiecionym i ozdobionym. Wtedy idzie, i bierze ze sobą siedmiu innych duchów gorszych aniżeli sam, a wszedłszy mieszkają tam. I stają się ostatnie rzeczy gorsze, niż pierwsze. I stało się, gdy to mówił, podniósłszy głos pewna niewiasta z rzeszy, rzekła mu: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi któreś ssał. A on rzekł: I owszem, błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego, i strzegą go.       

Glosa: Wcześniej obiecał Pan, że zostanie dany wiernym dobry duch. Teraz ukazuje jego dobrodziejstwo przez cud. Dlatego mówi się: Jezus wyrzucał czarta, a on był niemy.

Tytus: Ewangelista nazywa demona niemym, ponieważ sprawiał, że nie można było słuchać słowa Bożego (...) Dlatego przyszedł Chrystus, aby wyrzucić demona i abyśmy usłyszeli słowa prawdy. Uzdrowił jednego człowieka, aby dać przedsmak zbawienia ludzi. Dlatego mówi się: a gdy wyrzucił czarta, przemówił niemy.

św. Beda: i zdziwiły się rzesze. Zawsze gdy Pan dokonywał cudów, to uczeni w Piśmie i faryzeuszy usiłowali albo im zaprzeczyć albo też fałszywie tłumaczyć, jakoby były uczynione nie mocą boską, lecz były dziełem nieczystego ducha. Dlatego mówi się: A niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, księcia czartowskiego, wyrzuca czarty. Belzebub był bożkiem Ekronu, „Bel” bowiem to Baal, „zebub” zaś to mucha. Jest on nazwany Belzebubem czyli Władcą much.

św. Cyryl: Inni zaś kusząc, domagali się znaku od niego z nieba. Jakby mówili przez to: Chociaż wyrzucasz demona z człowieka, to nie jest to jednak argument przekonujący o boskim działaniu. Nie widzimy bowiem czegoś podobnego do wcześniejszych cudów: Mojżesz przeprowadził przecież lud przez środek morza, Jozue zaś, jego następca, wstrzymał słońce w Gabaon, ty natomiast nie uczyniłeś niczego podobnego.

św. Jan Chryzostom: Ponieważ podejrzenie faryzeuszy nie było poważne, nie ośmielali się go upowszechniać, lecz rozważali je w myślach. Stąd mówi się: On zaś gdy poznał myśli ich, rzekł im: Wszelkie królestwo przeciw sobie rozdzielone, będzie spustoszone, i dom na dom upadnie.

św. Beda: Chrystus nie odpowiada na ich słowa, lecz na ich myśli, aby tak skłonić ich do uwierzenia Jego mocy, którą poznawał tajniki serca.

św. Jan Chryzostom: Chrystus nie odpowiada powołując się na Pismo święte, ponieważ nie zwracali na nie uwagi, fałszywie je wyjaśniając, ale odpowiada odwołując do powszechnie znanych wydarzeń. Dom bowiem i państwo jeśli będą podzielone, to szybko upadną, tak samo jak i królestwo, od którego nic nie jest mocniejsze. Domy i królestwa umacnia bowiem zgoda. Jeśli zatem, powiada Chrystus, ja przez diabła wyrzucam diabła, to zapanowało rozdwojenie i zniknęła ich moc. Dlatego mówi się: A jeśli i szatan rozdzielony jest przeciw sobie, jakże się ostoi królestwo jego? Mówicie bowiem, że ja przez Belzebuba wyrzucam czarty (...) Jest to pierwsza odpowiedź. Druga zaś dotyczy uczniów: A jeśli ja przez Belzebuba wyrzucam czarty, synowie wasi przez kogo wyrzucają? Nie mówi: uczniowie moi, lecz: synowie wasi, pragnąc tak uspokoić ich gniew.

św. Cyryl: Jeśli zatem synowie wasi wyrzucają szatana w imię moje, to czyż nie jest szaleństwem mówić, że ja czynię to przez Belzebuba? Zostaniecie potępieni przez wasze dzieci. Stąd mówi się: Dlatego oni sędziami waszymi będą (...) To co powiedzieliście ma cechy oszczerstwa i jasne jest, że ja w duchu Bożym wyrzucam demony. Dlatego Chrystus mówi: Lecz jeśli palcem Bożym wyrzucam czarty, zaiste przyszło do was królestwo Boże.

św. Augustyn: Palcem Bożym jest nazwany Duch Święty, z powodu rozdzielania darów, które są przez niego dawane odpowiednio dla każdego czy to człowieka czy to anioła. Żadne inne członki nie są tak zróżnicowane jak palce.

św. Cyryl: I dlatego właściwie się mówi: zaiste przyszło do was królestwo Boże, to znaczy, jeśli ja, będąc człowiekiem, w duchu Bożym wyrzucam demony, to ubogacona jest we mnie natura ludzka, i nadeszło królestwo Boże (...) Ponieważ konieczne było przez liczne wyjaśnienia odrzucić opinie sprzeciwiających się, to teraz Chrystus korzysta z najjaśniejszego przykładu, który pokazuje pragnącym poznać, że zwycięża księcia tego świata mocą sobie udzieloną, mówiąc: Gdy mocarz zbrojny strzeże dworu swego, w pokoju jest to, co posiada.

Teofilakt: Zbroją szatana są wszystkie grzechy, z którymi występuje przeciw ludziom.

św. Beda: Dworem zaś nazywa świat, pogrążony w złu, który podlegał jego rozkazom aż do przyjścia Zbawiciela, ponieważ szatan spoczywał spokojnie w sercach niewiernych bez żadnego zagrożenia. Lecz Chrystus zwycięża większą mocą i wyrzucił go, uwalniając wszystkich ludzi. Dlatego mówi się: A jeśli mocniejszy od niego nadszedłszy, zwycięży go, zabierze wszystką broń jego, w której ufał, i łupy jego rozda.

św. Jan Chryzostom: Następuje z kolei czwarta odpowiedź, gdy Chrystus mówi: Kto nie jest ze mną, przeciw mnie jest, a kto nie gromadzi ze mną, rozprasza, jakby mówił: Ja pragnę ofiarować ludzi Bogu, szatan zaś nie.

św. Cyryl: Z kolei Pan pokazuje gdzie jest przyczyna, iż żydzi skłaniają się do takich opinii o Chrystusie, mówiąc: Gdy duch nieczysty wyjdzie z człowieka, chodzi po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku.

św. Ambroży: Jeden człowiek jest przyrównany do całego ludu żydowskiego, od którego duch nieczysty odszedł przez nadanie Prawa. Lecz w poganach, których serca były najpierw twarde, a potem, przez obmycie rosą Ducha Świętego, stały się wilgotne, z powodu wiary w Chrystusa, a demon nie mógł znaleźć odpoczynku (...) i dlatego wrócił do żydów. Dlatego mówi się: a nie znalazłszy, mówi: Wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem.

św. Beda: I przyszedłszy znajduje go umiecionym i ozdobionym. Wtedy idzie, i bierze ze sobą siedmiu innych duchów gorszych aniżeli sam, a wszedłszy mieszkają tam. I stają się ostatnie rzeczy gorsze, niż pierwsze. Przez siedem złych duchów, których bierze, są oznaczone wszystkie wady. Są oni też nazwani gorszymi, ponieważ nie tylko będzie miał siedem wad przeciwnych cnotom duchowym, lecz także, że będzie udawał zwodniczo, że posiada te cnoty (...) Przeciw uczonym w Piśmie i faryzeuszom kuszącym Pana i bluźniącym Mu, jest postawiona wielka wiara kobiety we wcielenie Chrystusa. Mówi się bowiem: I stało się, gdy to mówił, podniósłszy głos pewna niewiasta z rzeszy, rzekła mu: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi któreś ssał (...) Chrystus stwierdza natomiast, że błogosławioną jest nie tylko Ta, która zasłużyła na cielesne zrodzenie Słowa Bożego, ale i wszyscy którzy duchowo poczynają Słowo na podstawie głoszonej wiary i starają się zachować dobre postępowanie w swoim sercu i swoich bliźnich. Mówi się bowiem: A on rzekł: I owszem, błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego, i strzegą go.

św. Jan Chryzostom: Wypowiedź ta nie oznacza odrzucenia matki, lecz jest pokazaniem, że zrodzenie to nie przyniosłoby Jej żadnej korzyści, gdyby nie była bardzo dobra i wierna.

św. Tomasz Akwinu

tłum. Lech Szyndler

 

----- 

Drogi Czytelniku, skoro jesteśmy już razem tutaj, na końcu tekstu prosimy jeszcze o chwilę uwagi. Udostępniamy ten i inne nasze teksty za darmo. Dzieje się tak dzięki wsparciu naszych czytelników. Jest ono konieczne jeśli nadal mamy to robić.

Zamów "Christianitas" (pojedynczy numer lub prenumeratę)

Wesprzyj "Christianitas