„Wyborcza” o „Christianitas”. Manipulacyjny tytuł, żadnych dowodów

Gazeta Wyborcza opublikowała 2 sierpnia br. tekst swojego dziennikarza Kacpra Sulowskiego pt. Katolicki magazyn o wydarzeniach w Białymstoku: „To przemoc sprawiedliwa”. Tekst dotyczy w głównej mierze zamieszczonego na stronie internetowej „Christianitas” 30 lipca br. artykułu Moniki Grądzkiej-Holvoote pt. Nie istnieje „osoba LGBT”. Zarówno tytuł tekstu „Wyborczej”, jak i jego treść posługują się nieprawdami.

Wyjaśnijmy podstawowe fakty. Opublikowany przez nas tekst pt. Nie istnieje „osoba LGBT” był odpowiedzią w toczącej się na naszej stronie dyskusji o stosunku publicystów katolickich do postulatów politycznego ruchu homoseksualnego. Polemizując z artykułem Piotra Popiołka pt. Kościół, państwo ziemskie i "ideologia LGBT", autorka wskazywała na trzy nieporozumienia: niezrozumienie pojęcia przemocy sprawiedliwej, niedostrzeganie przejawów ideologii LGBT w świecie oraz nieodróżnianie „gejów” od osób homoseksualnych, które nie praktykują swojej skłonności. Podejmując kwestię sprawiedliwej i niesprawiedliwej przemocy, artykuł Christianitas zawiera link do teologicznego tekstu ks. de Blignièresa pt. Męstwo i przemoc w myśli chrześcijańskiej, który wyjaśnia m.in., że przemoc wykonywana przez władzę publiczną (np. przymus egzekwowany przez państwo w imię prawa) niekiedy jest uzasadniona.

W swoim manipulatorskim omówieniu dziennikarz „Gazety Wyborczej” przemilcza to wszystko, natomiast tworzy wrażenie, że „Christianitas” nazywa przemocą sprawiedliwą akty chuligańskie towarzyszące „marszowi równości” w Białymstoku. Wzmacniając uderzenie wyprowadzone w tytule swego tekstu, Sulowski pisze, że nasza publikacja internetowa „usprawiedliwia przemoc w Białymstoku”. Nie ma na to żadnego dowodu. Autorka nigdzie nie pochwala chuligańskich aktów przemocy w Białymstoku, nazywa je wprost „niesprawiedliwym użyciem przemocy”, mimo że równocześnie uznaje manifestacje politycznego ruchu LGBT za uderzenie w dobro wspólne. Prawo i władza publiczna są zaś zobowiązane do obrony dobra wspólnego.

Artykuł „Wyborczej” wpisuje się w metody propagandowe post-prawdy. Służą one m.in. oczernianiu tych, którzy przy pomocy porządkowania pojęć i wyjaśniania zasad stawiają opór ideologii LGBT i przeszkadzają ustawianiu się przez jej rzeczników w roli niesprawiedliwie uciskanych ofiar. Tym razem patroni ideologicznej rewolucji wybrali sobie na cel nasze pismo, tak jak w innych przypadkach usiłują negatywnie zniekształcać obraz niewygodnych im osób, środowisk, instytucji.

Paweł Milcarek

-----

Drogi Czytelniku, skoro jesteśmy już razem tutaj, na końcu tekstu prosimy jeszcze o chwilę uwagi. Udostępniamy ten i inne nasze teksty za darmo. Dzieje się tak dzięki wsparciu naszych czytelników. Jest ono konieczne jeśli nadal mamy to robić.

Zamów "Christianitas" (pojedynczy numer lub prenumeratę)

Wesprzyj "Christianitas"

-----

Inne teksty:

bp Atanazy Schneider - Imprezy zwane „gay pride” – prawdziwa odpowiedź katolicka

Tomasz Rowiński - Społeczne królowanie ideologów LGBT

Tomasz Rowiński - LGBT nie istnieje

Piotr Chrzanowski - Chrześcijańska miłość wobec homoseksualistów, to nie akceptacja ideologii LGBT

Dominika Krupińska - Biskup Amsterdamu odważył się narazić homolobby

Paweł Grad - Katolik wobec "Karty LGBT+"

Tomasz Rowiński - Ruch homoseksualny jako trampolina polityczna

Paweł Grad - Prawo i przemoc