Episkopat Polski opowiedział się za pełną ochroną życia nienarodzonych. W specjalnym komunikacie biskupi przypomnieli, że „nie można poprzestać na obecnym kompromisie wyrażonym w ustawie z 7 stycznia 1993 roku, która w trzech przypadkach dopuszcza aborcję”.

Wystąpienie to jest przypomnieniem nauki, którą Kościół sformułował najdokładniej głosem świętego Jana Pawła II: nikt nie może uznać, że prawa niektórych ludzi do życia nie będzie się chronić. Jeśli prawem podstawowym należącym do fundamentu wspólnoty politycznej jest ochrona życia człowieka, to każde zawężenie tej ochrony w prawie – czyli przyzwolenie, by niektórych ludzi zabijano w świetle prawa – jest niegodziwością wymagającą naprawienia.

Deklaracja Episkopatu jest poparciem dla potężnego ruchu społecznego pro life. Ten ruch społeczny istnieje poza strategiami central partyjnych, a powstał tak jak powstawały wszystkie ruchy protestu moralnego – przeciw niewolnictwu w USA, rasizmowi w Niemczech Hitlera, zniewoleniu ideologicznemu w państwach totalitarnych.

Głos Episkopatu jest także napomnieniem – pod adresem wszystkich tych, którzy opowiadają, że można być równocześnie „przeciw aborcji” i „za kompromisem w sprawie aborcji”. Rozciągnięcie elementarnej ochrony prawnej na np. dzieci z zespołem Downa nie jest, wbrew ich opiniom, próbą „zaprowadzenia królestwa Bożego na ziemi” lub przymuszaniem wszystkich do realizacji odległego ideału. Jest spełnieniem naszego obowiązku społecznego na poziomie zupełnie podstawowym, bez którego państwo nie jest stróżem praw, ale jedynie osiłkiem decydującym kogo pozostawić przy życiu. Odmowa spełnienia tego obowiązku ochrony prawa do życia każdego otwiera groźną perspektywę zakamuflowanego totalitaryzmu, w którym uprawnienia podstawowe byłyby zależne nie od prawdy, lecz od kompromisu.

Warto wreszcie zauważyć, że oświadczenie Episkopatu jest również podpowiedzią. Biskupi podpowiadają, aby niezbędną regulację prawną wprowadzono uruchamiając równocześnie „programy, które zapewniłyby konkretną pomoc dla rodziców dzieci chorych, niepełnosprawnych i poczętych w wyniku gwałtu”. To niezwykle ważny moment: dociągając polskie prawo do normy przyzwoitości moralnej w kwestii ochrony życia, powinniśmy być także solidarni z tymi rodzicami i rodzinami, którym przychodzi dźwigać ciężary większe niż innym. Te dwie kwestie powinny być rozwiązywane razem.

 

Paweł Milcarek

 

Komentarze Pawła Milcarka ukazują się na łamach Przewodnika Katolickiego.