Ten artykuł, tak jak wszystkie teksty na christianitas.org publikowany jest w wolnym dostępie. Aby pismo i portal mogły trwać i się rozwijać potrzebne jest Państwa wsparcie, także finansowe. Można je przekazywać poprzez serwis Patronite.pl. Z góry dziękujemy. 

 

Ta bodaj najsłynniejsza miniaturka Gerarda Manleya Hopkinsa cechuje się minimalistycznym „ubóstwem” stylu oraz dziecięcą wręcz prostotą (przykładem podobnej strategii poetyckiej w literaturze polskiej są Liryki lozańskie Adama Mickiewicza, Księga ubogich Jana Kasprowicza oraz Wiklina Leopolda Staffa). Obie te cechy przypominają wskazania Jezusa Chrystusa, zgodnie z którymi „oglądanie królestwa Bożego należy do ubogich w duchu” (zob. Mt 5, 3) oraz „tych, którzy odmieniwszy się, staną się niczym dzieci” (zob. Mt 18, 3). I rzeczywiście, bohaterką utworu jest prosta, nieznana z imienia zakonnica, która przyjmuje welon w dniu swych ślubów zakonnych. Jej wyznanie ma w sobie pewien dziecięcy rys: zawsze fantazjowała o „wyspach szczęśliwych”, które rządzą się innymi prawami aniżeli te, które zna z otaczającej ją rzeczywistości. To pragnienie spełnia dopiero życie klasztorne.

Zakon jawi się w wierszu Hopkinsa jako bezpieczna przystań. Wyobrażenie to pozostaje w zgodzie z nauczaniem Apostoła Pawła, który zalecał dziewictwo, chcąc w ten sposób „oszczędzić wiernym trosk doczesnych” oraz „skoncentrować ich na podobanie się wyłącznie Bogu” (zob. 1 Kor 7, 28-33). Wątek ten rozwinie później cała tradycja katolicka, którą Hopkins ubiera w metaforykę marinistyczną oraz idylliczną. W jego strategii poetyckiej widać zarówno dziewiętnastowieczne przetworzenie toposu życia jako żeglugi, świata jako morza i śmierci jako przystani (w tym przypadku byłaby to „śmierć samemu sobie”, o której mówi Łk 9, 24), jak również elementy sielanki.

 

Michał Gołębiowski

 

 

zakonnica składa śluby

Wypłynąć zawsze chciałam
do miejsc, gdzie burze
ciszy nie mącą na nieba lazurze;
gdzie kwitnie lilia biała.

Prosiłam ciebie, Boże,
o przystań miłą
gęstej zieleni, gdzie wichry nie wyją
ani kapryśne morze.

 

 

 

tłum. Michał Gołębiowski

 

----- 

Drogi Czytelniku, prenumerata to potrzebna forma wsparcja pracy redakcji "Christianitas", w sytuacji gdy wszystkie nasze teksty udostępniamy online. Cała wpłacona kwota zostaje przeznaczona na rozwój naszego medium, nic nie zostaje u pośredników, a pismo jest dostarczane do skrzynki pocztowej na koszt redakcji. Co wiecej, do każdej prenumeraty dołączamy numer archiwalny oraz książkę z Biblioteki Christianitas. Zachęcamy do zamawiania prenumeraty już teraz. Wszystkie informacje wszystkie informacje znajdują się TUTAJ