Ewangelia św. Marka, 16, 1-7

 

W owym czasie: Maria Magdalena i Maria Jakubowa i Salome nakupiły wonnych olejków, aby przyszedłszy namaścić Jezusa. A było bardzo rano pierwszego dnia tygodnia przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce. I mówiły między sobą: Kto nam odwali kamień od drzwi grobowych? A spojrzawszy, zobaczyły odwalony kamień; albowiem był bardzo wielki. I wszedłszy do grobu, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w szatę białą, i zdumiały się. A on im mówi: Nie lękajcie się; Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego? Wstał, nie ma go tu, oto miejsce, gdzie go położono. Ale idźcie, powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że was uprzedza do Galilei, tam go zobaczycie, jak wam powiedział.

Glosa: Maria Magdalena i Maria Jakubowa i Salome nakupiły wonnych olejków, aby przyszedłszy namaścić Jezusa. Pobożne niewiasty po pogrzebie Pana (...) przygotowały olejki (...) Zaraz po szabacie, to jest po zachodzie słońca, pośpieszyły kupić olejki, aby przyjść rano namaścić ciało Jezusa (...) Dlatego mówi się: A było bardzo rano pierwszego dnia tygodnia przyszły do grobu, gdy już wzeszło słońce.

Teofilakt: Nie poznały bowiem wielkości ani godności boskości Chrystusa. Przyszły bowiem zgodnie z obyczajem żydów namaścić ciało Chrystusa, aby pozostało wonne i nie rozłożyło się. Olejki bowiem mają moc pochłaniania wilgoci, i dlatego zachowują ciało nienaruszone.

św. Beda: To, że niewiasty przyszły bardzo rano, ujawnia ich gorącą miłość. W sensie mistycznym jest zaś dla nas przykładem, abyśmy z rozpromienionym obliczem, porzuciwszy wady ciemności, usiłowali ofiarować Panu woń dobrych czynów i słodycz modlitwy.

Sewerian: I mówiły między sobą: Kto nam odwali kamień od drzwi grobowych? Zakryte było wasze serce, zamknięte oczy i dlatego nie ujrzałyście od razu chwały otwartego grobu. Mówi się bowiem: A spojrzawszy, zobaczyły odwalony kamień.

św. Beda: To odwalenie kamienia w znaczeniu mistycznym oznacza otwarcie tajemnic Chrystusa, które były zakryte przez zasłonę litery Prawa. Prawo bowiem było wyryte w kamieniu.

Sewerian: albowiem był bardzo wielki. Bardziej z racji roli niż kształtu, ponieważ zasłużył, aby zamknąć ciało Stworzyciela świata.

św. Grzegorz Wielki: Niewiasty ujrzały Anioła, gdy przyszły z olejkami. Te bowiem umysły widzą niebieskich mieszkańców, które cnotami kierują się ku świętym pragnieniom. Dlatego mówi się: I wszedłszy do grobu, ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w szatę białą, i zdumiały się.

Teofilakt: Nie dziw się, że św. Mateusz mówi, iż Anioł siedział na kamieniu, św. Marek zaś, że kobiety weszły do środka i ujrzały siedzącego młodzieńca. Albowiem widząc go najpierw na kamieniu, potem ujrzały go w środku.

Sewerian: Niewiasty wchodzą do grobu, aby pogrzebane razem z Chrystusem, razem z Nim też powstać z grobu. Widzą młodzieńca, aby ujrzały nasz stan po zmartwychwstaniu. Nie zna bowiem zmartwychwstanie stanu starości.

św. Grzegorz Wielki: Cóż bowiem oznacza lewa ręka, jeśli nie życie teraźniejsze, prawa ręka zaś życie wieczne? Ponieważ zaś Zbawiciel nasz przeszedł przez skażenie teraźniejszego życia, to słusznie Anioł, który ogłasza Jego wieczne życie, zasiada po prawej stronie.

Sewerian: Widzą Anioła odzianego w białą szatę (...), zgodnie ze słowami Psalmu (103): „Przyodziałeś się światłością jakby szatą” i słowami Ewangelii (Mt, 13): „Wtedy sprawiedliwi świecić będą jako słońce”.

św. Grzegorz Wielki: A on im mówi: Nie lękajcie się. Jakby mówił: Niech lękają się ci, którzy nie witają z miłością mieszkańców nieba, niech boją się ci, którzy nie mają nadziei na osiągnięcie ich towarzystwa, z racji przygniecenia cielesnymi pragnieniami (...) Posłuchajmy tego co Anioł dodaje: Jezusa szukacie Nazareńskiego, ukrzyżowanego? Imię Jezus oznacza „zbawienie” (...) Dodaje też o którego Jezusa mu chodzi, mianowicie: Nazareńskiego, a ponadto: ukrzyżowanego (...) Wstał, nie ma go tu, z racji ciała, nigdy bowiem nie brakuje obecności Jego majestatu.

Teofilakt: I jakby mówił: Chcecie upewnić się o Jego zmartwychwstaniu? Dlatego dodaje: oto miejsce, gdzie go położono. Z tego też powodu odwalił kamień, aby ukazać im miejsce.

św. Hieronim: Ale idźcie, powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że was uprzedza do Galilei. Kobietom nakazuje, aby powiedziały Apostołom, ponieważ przez kobietę została ogłoszona śmierć, przez kobietę też jest ogłoszone zmartwychwstałe życie. Mówi zaś szczególnie: i Piotrowi, ponieważ ocenił siebie jako niegodnym bycia uczniem, skoro trzy razy zaparł się Chrystusa.

św. Grzegorz Wielki: Galilea zaś jest tłumaczona jako „wędrówka”. Zbawiciel nasz przeszedł od męki do zmartwychwstania, ze śmierci do życia. My ujrzymy chwałę Jego zmartwychwstania, jeśli będziemy zmierzać od wad ku cnotom. Chrystus zatem zostaje ogłoszony w grobie, ukazany w wędrówce, ponieważ Ten, który jest rozpoznany w śmierci ciała, będzie widziany dzięki wędrówce.

św. Augustyn: Oznacza to także, że łaska Chrystusa została przeniesiona z żydów na pogan, którzy nigdy nie przyjęliby tego co ogłaszą im Apostołowie, gdyby Pan nie przygotował im drogi w ich sercach. To właśnie znaczy: że was uprzedza do Galilei, tam go zobaczycie, jak wam powiedział, to znaczy znajdziecie tam Jego członki.

 

Św. Tomasz z Akwinu

 

tłum. Lech Szyndler