Ewangelia św. Mateusza, 13, 24-30

 

W owym czasie: Inną przypowieść przedłożył im Jezus, mówiąc: Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej. Gdy zaś ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł. A gdy urosła trawa o owoc uczyniła, wtedy pokazał się i kąkol. Przystąpiwszy zaś słudzy gospodarza, rzekli mu: Panie, czyżeś nie posiał dobrego nasienia na roli swojej? Skąd więc ma kąkol? I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to uczynił. A słudzy rzekli mu: Chcesz, pójdziemy i zbierzemy go? I rzekł: Nie, byście przypadkiem zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy. Dopuście obojgu róść aż do żniwa, a czasu żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego.

 

św. Hieronim: Inną przypowieść przedłożył im Jezus. Przedstawia im inną przypowieść, niczym zasobny ojciec rodziny karmiący zaproszonych rozmaitym jedzeniem, aby każdy otrzymał pokarm odpowiedni do swej natury (...) Ujawnia co to za przypowieść, gdy mówi: Podobne jest królestwo niebieskie.

Remigiusz: Królestwem Bożym nazywa samego Syna Bożego, ponieważ królestwo to jest podobne niebieskie człowiekowi, który posiał dobre nasienie na roli swojej.

św. Jan Chryzostom: Z kolei pokazuje zasadzki diabła, mówiąc: Gdy zaś ludzie spali, przyszedł nieprzyjaciel jego i nasiał kąkolu między pszenicę, i odszedł. Wskazuje w ten sposób, iż błąd następuje po prawdzie. Świadczy też w ten sposób o końcu rzeczy. Po prorokach bowiem będą psuedoprorocy, po Apostołach pseudoapostołowie, po Chrystusie zaś Antychryst (...) Dlatego nie mówi, że nieprzyjaciel zasiał jakieś inne ziarno, lecz kąkol, który z wyglądu podobny jest do zboża. W tym ujawnia się złość diabła; wtedy bowiem posiał, gdy już skończone było sianie, aby tak bardziej zniszczyć staranie rolnika.

św. Augustyn: Mówi zaś: Gdy zaś ludzie spali, ponieważ niedbali byli przełożeni Kościoła lub też Apostołowie już nie żyli (...) Skoro już diabeł posiał przewrotne błędy i fałszywe przekonania (...) ukrywa się i staje się niewidoczny. Stąd mówi się o nim: i odszedł, chociaż Pan w tej przypowieści (...) wszystkie zgorszenia i tych, którzy czynią nieprawość, oznacza przez kąkol.

św.  Jan Chryzostom: Następnie zaś opisuje postać heretyków, gdy mówi: A gdy urosła trawa o owoc uczyniła, wtedy pokazał się i kąkol.

św. Augustyn: Lub inaczej można to rozumieć. Gdy człowiek duchowy zacznie rozsądzać wszystkie sprawy, wtedy zaczyna rozumieć błędy. Poznaje, że to co słyszy lub czyta jest sprzeczne z prawdą (...) Może zacząć zastanawiać się czemu chrześcijaństwem są nazywane tak liczne fałsze herezji. Dlatego mówi się: Przystąpiwszy zaś słudzy gospodarza, rzekli mu: Panie, czyżeś nie posiał dobrego nasienia na roli swojej? Skąd więc ma kąkol?

Remigiusz: Zbliżają się do Boga nie cieleśnie, lecz pragnieniem serca i umysłu. Przez niego pouczeni rozumieją, iż stało się z powodu przebiegłości diabła. Stąd mówi się: I rzekł im: Nieprzyjazny człowiek to uczynił.

św. Hieronim: Diabeł dlatego jest nazwany nieprzyjaznym człowiekiem, ponieważ nie pomaga Bogu. Także w psalmie 9 napisano o nim: „Powstań, Panie, niech się nie wzmacnia człowiek”.

św. Jan Chryzostom: A słudzy rzekli mu: Chcesz, pójdziemy i zbierzemy go? Podkreślić trzeba pilność i miłość sług. Śpieszą bowiem usunąć kąkol, co wskazuje na ich troskę o zboże. Dbają nie o to, by kogoś ukarać, ale aby nie zginęło zboże.

św. Hieronim: I rzekł: Nie. Dany jest czas na pokutę, my zaś także jesteśmy upominani, abyśmy nie porzucali szybko brata. Może się zdarzyć, że ten, który dziś jest skażony błędną nauką, jutro opamięta się i zacznie bronić prawdy. Dlatego mówi się: byście przypadkiem zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim i pszenicy.

św. Augustyn: Dopuście obojgu róść aż do żniwa, to znaczy do dnia sądu.

św. Hieronim: Wydaje się to sprzeczne z tym co mówi się w I Liście do Koryntian (roz. 5): „Wyrzućcie złego spośród siebie”. Jeśli bowiem zabronione jest wykorzenienie i aż do czasu żniw trzeba zachować cierpliwość, to w jaki sposób należy wyrzucać niektórych spośród nas? Lecz między pszenicą a kąkolem, zanim dojrzeją, jest wielkie podobieństwo, i jest niemożliwe albo bardzo trudne ich rozpoznanie. Zatem najpierw napomina nas Pan, abyśmy nie wypowiadali wyroku słowem, które może być wątpliwe, lecz oddali sąd Bogu. Gdy nadejdzie dzień sądu, to Bóg nie tyle z racji podejrzenia przestępstwa, co ujawnienia winy, wyrzuci ze zgromadzenia świętych.

Remigiusz: a czasu żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu, a pszenicę zgromadźcie do gumna mojego. Żniwem jest nazwany czas trwogi, przez żniwo zaś jest oznaczony dzień sądu, w którym zostaną oddzieleni dobrzy od złych.

św. Jan Chryzostom: Lecz dlaczego mówi: Zbierzcie pierwej kąkol? Aby nie bali się dobrzy, że razem z kąkolem zostanie zniszczona i pszenica.

św. Hieronim: Gdy zaś mówi, że związany kąkol zostanie wrzucony w ogień, a pszenica zebrana w snopki, to jasne jest, iż heretycy i obłudnicy będą paleni ogniem piekielnym, święci natomiast, nazwani pszenicą, zostaną zebrani w niebieskich mieszkaniach.

Hraban Maur: Trzeba zauważyć, iż tam gdzie mówi: posiał dobre nasienie, podkreśla dobrą wolę dla wybranych. Gdzie zaś mówi: przyszedł nieprzyjaciel, chce zachęcić do zachowania ostrożności. Kiedy zaś mówi o wzrastającym kąkolu: Nieprzyjazny człowiek to uczynił, daje nam przykład cierpliwości. Tam z kolei, gdy mówi: byście przypadkiem zbierając kąkol, daje przykład dobrej oceny, dodając natomiast: Dopuście obojgu róść aż do żniwa, poleca nam długomyślność, sprawiedliwość zaś, gdy mówi: Zbierzcie pierwej kąkol i zwiążcie go w snopki ku spaleniu.

Św. Tomasz z Akwinu

tłum. Lech Szyndler

 

----- 

Drogi Czytelniku, skoro jesteśmy już razem tutaj, na końcu tekstu prosimy jeszcze o chwilę uwagi. Udostępniamy ten i inne nasze teksty za darmo. Dzieje się tak dzięki wsparciu naszych czytelników. Jest ono konieczne jeśli nadal mamy to robić.

Zamów "Christianitas" (pojedynczy numer lub prenumeratę)

Wesprzyj "Christianitas"

-----