³⁹ Gdyśmy więc, bracia, zapytali Pana, kto może zamieszkać w Jego Przybytku, usłyszeliśmy w odpowiedzi, co należy czynić, by w nim zamieszkać. Obyśmy wypełniali obowiązki tego, który tam ma mieszkać! ⁴⁰ Powinniśmy więc przygotować nasze serca i ciała do walki pod świętym posłuszeństwem przykazaniom Bożym, ⁴¹ A gdy coś zbyt trudne będzie dla naszej natury, prośmy wówczas Pana, by kazał łasce swojej przyjść nam z pomocą. ⁴² Jeśli pragniemy uniknąć kar piekła i osiągnąć życie wieczne, ⁴³ to póki jest jeszcze czas, póki w tym ciele będąc możemy wszystko to wypełniać w świetle ziemskiego życia, ⁴⁴ śpieszmy się i to tylko czyńmy, co nam przyniesie korzyść na wieczność.

 

Niektórzy nie lubią słowa „walka”, inni go nadużywają. Święty Ojciec Benedykt chyba lubił to słowo, ponieważ chętnie go używa w Regule, oczywiście w kontekście duchowym. W tym miejscu mamy stwierdzenie konieczności przygotowania się do walki „pod świętym posłuszeństwem przykazaniom Bożym”. Obowiązki, powinność, walka, posłuszeństwo, przykazania… - mocna sekwencja, złożona ze słów, które może i ranią pewne gusta duchowe, ale mając źródła biblijne i patrystyczne, pozostają czymś niezbędnym w języku chrześcijańskim.

Niezbędnymi przygotowaniami do walki mają być objęte i serca, i ciała. W języku starożytnych „serce” to nie emocjonalność, lecz – głębiej – wewnętrzny ośrodek życia, duchowa siedziba rozeznań i decyzji. Reguła już w tym miejscu sygnalizuje jednak, że to, co my nazywamy „walką duchową”, wymaga też jednak pewnej energii cielesnej, pewnej pracy fizycznej.

Nikt się nie spodziewa, że wszystko to będzie łatwe. Kryterium „łatwości”, narzucane w ostatnich dziesięcioleciach jako jedna z zasad duszpasterskich, rozmija się z realnością drogi duszy do Boga: jest to droga, na której poczucie niełatwości, trudności, wyzwania zdającego się przekraczać nasze siły naturalne – są sprzymierzeńcami modlitwy, czyli błagania o Łaskę. Podobnie jak zdanie sobie sprawy, że „kary piekła” są rzeczywistością; możliwą do uniknięcia.

„Śpieszmy się i to tylko czyńmy, co nam przyniesie korzyść na wieczność”. Te „korzyści na wieczność” to dobra trwałe, ponadczasowe – ale wypracowuje się je „póki jest jeszcze czas”. Musimy dzisiaj znaleźć dość czasu na wieczność.

 

PM

 

Wszystkie Notatki z Reguły