Komentarze Pawła Milcarka ukazują się na łamach "Przewodnika Katolickiego".

 

Pontyfikat Franciszka ma to do siebie, że niemal co chwilę wybucha w nim lub blisko niego jakaś „bomba” poruszająca media i opinię publiczną. Można powiedzieć, że w ostatnich dniach znowu wybuchła taka „bomba”. Jeden z najbliższych współpracowników Papieża (głowa grupy kardynałów doradzających w reformach), a także po prostu jego przyjaciel, honduraski kardynał Rodríguez Maradiaga udzielił wywiadu wydawanemu w jego kraju dziennikowi „El Heraldo” (12.1.2016). Zapytany czy w chwili obecnej ma miejsce inflitracja „środowiska gejowskiego” w Watykanie, kardynał wypalił: „Nie tylko to, Ojciec Święty mówi także, że istnieje lobby tak ukierunkowane”. Po czym dodał jeszcze: „Papież stara się krok po kroku oczyścić to. Można ich zrozumieć, istnieją przepisy duszpasterskie, aby się o nich zatroszczyć, ale to co jest czymś nie tak nie może być prawdą”.

W sumie w tych słowach kard. Maradiagi nie ma wiele sensacji: z jednej strony istnienie pewnych nacisków grup homoseksualnych w kierunku np. zmiany nauczania Kościoła nie jest zaskoczeniem, a z drugiej – odmówienie tym próbom prawomocności jest jedynie powtórzeniem rzeczy znanych z Katechizmu. Jednak Papieża Franciszka przedstawia się często w mediach jako sprzyjającego uznaniu „praw gejowskich”. W tym kontekście słowa współpracownika Papieża brzmią jak sprostowanie, zwłaszcza gdy zapytany wprost o to czy w agendzie Papieża mieści się uznanie „małżeństw jednopłciowych” odpowiada: „Nie, musimy zrozumieć, że są rzeczy, które mogą być zreformowane, i inne, które nie mogą. Prawo naturalne nie może być reformowane. Możemy zobaczyć w jaki sposób Bóg zaplanował ludzkie ciało, ciało mężczyzny i ciało kobiety, aby dopełniali się wzajemnie i przekazywali życie. To, co przeciwne, nie jest planem stworzenia. Są rzeczy, które nie mogą być zmienione”.

Brzmi zwyczajnie. Jednak nie czuję się zupełnie uspokojony. Właśnie przeczytałem w ostatnim magazynie „Gazety Wyborczej” wystąpienie przedstawiciela redakcji „Kontaktu”, pisma warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, który „zakłada, że pewna forma regulacji prawnej związków jednopłciowych musi prędzej czy później zaistnieć”. „Przedstawicielowi inteligencji katolickiej” wtóruje działacz gejowskiej grupy „Wiara i Tęcza”, który zaznacza, w sprawie „porozumienia Kościoła i środowisk LGBT”: „Jeżeli taka zmiana nastąpi, to tylko pod wpływem oddolnego nacisku wiernych”. Może więc gejowskie „grupy nacisku” chcą działać nie tylko w Watykanie?

 

Paweł Milcarek