Hymny na św. Maura

Hymnus (ad laudes)

Hymn (laudesy)

Quid tuo nobis pótius placére
In die debet tibi quam decóris
Fórtius niti précibus vel hymnis,
Optime Maure?

Cóż tobie, powiedz, Maurze wspaniały,
milszym jest darem w dniu twej pamiątki;
czy jest co lepsze nad hymny święte
i ufne modły?

En sacris quondam puer institútis,
Máximum vitæ stúdium perénnis,
Patrem auscúltans simul ac Magístrum
Tu didicísti.

O niebo dbałeś, gdy święte zwyczaje
już jako chłopiec pilnie spełniałeś,
ojca słuchając, co mistrzem był tobie
i nauczycielem.

Es memor quantæ fídei fuísti,
Cum tuos mollis tulit unda gressus,
Excito cursu Plácidum profúndo
Fonte levásti.

Pomnij na wiarę, w której chodziłeś,
gdy gładkie wody niosły twe kroki
i w nagłej trwodze brata Placyda
z toni podniosłeś.

Quod tibi quondam fíeri petébas,
Lege, sub qua nos modo, regulári
Gráviter vivens, prece da perénne
Vívere nobis.

Chcąc żyć z powagą wedle Reguły,
prosiłeś o siły za dni doczesnych,
nam też je wyjednaj stale błagając
w niebie za nami.

Summe stellántis Dóminator aulæ,
Quem fides unum colit atque trinum,
Súpplices Mauri  súperis cliéntes
Insere turmis. Amen

O, Władco świateł nocnego sklepienia,
Troistym jesteś w Jednego naturze,
zabierz do duchów niebieskich rodziny
Maura potomków. Amen.

Hymnus (ad vesperas)

Hymn (nieszpory)

Qui te, posthábitis ómnibus, ámbiunt,
Horum præsídium, dux Deus, et decus,
Quas Mauri méritis, munéribus tuis,
Laudes pángimus, áccipe.

Przyjmij ozdobę od wiernych, co Tobie,
Boże i Wodzu, wszystko oddali;
my także pragniemy przez Maura zasługę
Twe dobro wychwalać.

Hic gentilítiis maior honóribus,
Spretis lætus adit claustra palátiis,
Calcat delícias, prædia, púrpuram,
Ut Christi súbeat iugum.

Rodu zaszczytem, szlachetnym imieniem
wzgardził, gdy wchodził w zakonne pałace,
zdeptał purpurę, a przyjął na siebie
jarzmo Chrystusa. 

Sancti propósitam Patris imáginem
Gestis compáribus sédulus éxprimit;
Spectándis púeri lucet in áctibus
Vitæ norma monásticæ.

Świętego Ojca obrazem się stając
przez czyny, które Ojca są głosem,
zajaśniał świętością mniszej posługi
syn, gdy był chłopcem.

Se sacco rígidus cónterit áspero,
Frenat perpétui lege siléntii;
Noctes in précibus pérvigil éxigit,
Ieiúnus sólidos dies.

Pod wielkim ciężarem ciszy wieczystej
nie upadł, a dźwigał wiernie milczenie,
stałego miał ducha przy nocnym czuwaniu
i postom się oddał.

Dum iussis pátriis éxcitus ádvolat,
Sicco calcat aquas impávidus pede,
Edúcit Plácidum gúrgite sospitem,
Et Petro símilis redit.

Wtem miłość ojcowska nad wody go niesie,
by deptał po tafli suchymi stopami
i brata Placyda jak Piotra pochwycił,
i dobył z głębiny.

Laudum iugis honor sit tibi, Trínitas,
Quæ vultus sátias lúmine Cælites:
Da sanctæ fámulis trámite Régulæ,
Mauri præmia cónsequi. Amen

Niech będzie Ci, Trójco, cześć oraz chwała,
bo łaską rozjaśniasz niebian oblicza,
daj sługom, co żyją ze świętej Reguły,
Maura nagrodę. Amen.