Pobierz pdf

Prezentowany hymn liturgiczny pochodzi z tekstów własnych na wspomnienie św. Bonifacego-Winfryda, biskupa i męczennika, z zakonu benedyktyńskiego, apostoła Niemiec (ok. 673-754). Autorem hymnu (przeznaczonego do jutrzni i nieszporów) jest Raban Maur († 856), również benedyktyn. Tekst oryginalny podajemy za: Enchiridion documentorum ad divinum officium sacrumque peragendum iuxta ritum Romanum monasticum, Fontgombault 1990. Tłumaczenie polskie zostało przygotowane przez Michała Gołębiowskiego i jest to pierwszy polski przekład tego utworu. Tekst został przetłumaczony w ramach realizowanego przez "Christianitas" projektu adiutorium.pl, czyli codziennego udostępniania tekstów tradycyjnego brewiarza monastycznego oraz przygotowywania jego wydania łacińsko-polskiego. Można te prace wesprzeć TUTAJ.

 

Hymn jednego z najwybitniejszych poetów czasów karolińskich, Rabana Maura, ułożony na cześć św. Bonifacego, biskupa i męczennika, w swojej zasadniczej treści bazuje na znanym obrazie z Ewangelii według św. Jana: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity (J 12,24). Autor umiejętnie rozpisał swój utwór na szereg antytez: umieranie i owocowanie, słabość i moc, rozrzucanie ziaren i zbieranie plonów w jedno. Wszystkie przeciwieństwa splatają się ze sobą, aby zarysować Rabanową teologię kapłaństwa. Święty Bonifacy stał się zatem wzorem biskupa, ponieważ mając niewiele naturalnych sił, dokonywał wielkich znaków i cudów, a wreszcie swoją męczeńską śmiercią wypełnił całkowite oddanie pasterza za owce.

 

Mając na uwadze biegłość Rabana Maura w sztuce poetyckiej, zdecydowałem się na dokonanie przekładu rymowanego. Tekst łaciński cechuje się bowiem walorami formalnymi, których nie da się jednoznacznie oddać w języku polskim, choć pewnych ich ekwiwalentem może być rym.

 

 

Hymnus	Hymn
Prǽsulis exúltans célebret Germánia laudes, Et Bonifátii opus Mártyris almíficum.	Niech się cieszy Germania, oto święto nastaje, dzisiaj dzieła biskupa chwalmy dobrym zwyczajem.
Ordinat hunc Roma, mittit Británnia mater, Doctórem pópulis et decus Ecclésiæ,	Rzym go chętnie powołał, a Brytania posłała, aby lud wziął naukę, Kościół okryła chwała.
Pontíficem summum, signórum fúlmine clarum, Elóquio nítidum, móribus egrégium.	Kapłanowi wyśpiewuj, który słynął cudami, który mową i czynem tak zajaśniał nad nami,
Quem Francus Frisóque simul Saxóque minístrum Ætérnæ vitæ prǽdicat esse sibi.	że Frank, Sas razem z Fryzem, poszukując opieki, w nim poznali szafarza daru życia na wieki.
Quod terra móritur fruméntum, plúrima confert Sémina, fructúmque multiplicáre studet.	Tak, jak ziarno rzucone ginąc w ziemi czeluści, kiedyś owoc przyniesie, plon obfity wypuści,
Sicque Sacerdótis Dómini lætíssima crescit Paucis ex granis multiplicánda seges.	tak też kapłan Chrystusa, kiedy sieje i głosi, z małych ziaren się rodząc, wielkie zbiory przynosi.
Glória summa Patri, compar sit glória Nato ; Laus et in ætérnum, Spíritus alme, Tibi. Amen.	Za co chwalmy niezmiennie Ojca, Syna i Ducha, naszych pieśni, o Boże, dawco życia, wysłuchaj! Amen.

 

tłum. Michał Gołębiowski 

----- 

Na stronie adiutorium.pl codziennie udostępniamy teksty liturgiczne w języku łacińskim i języku polskim, żebyście mogli się razem z mnichami modlić się brewiarzem monastycznym. Ta codzienna praca redakcyjna, a czasem także praca tłumacza, nie obywa się bez znacznego nakładu czasu i sił, a jest działaniem non-profit. Mamy nadzieję, że kiedyś dzięki tej pracy cząstkowej będziemy mogli zaprezentować pełny monastyczny brewiarz łacińsko-polski, także w wersji drukowanej. Informację jak wesprzeć adiutorium.pl znajdziesz TUTAJ.

-----