Pobierz pdf

Prezentowany hymn należy do tekstów własnych na święto Najświętszej Maryi Panny, pod wezwaniem Wspomożenia Wiernych, Auxilium christianorum (obchodzone 24 maja). Nieznanego autorstwa, pojawia się w wieku XIX w niektórych lokalnych dodatkach brewiarzowych, przypisany do jutrzni i nieszporów wspomnianego święta. Podajemy go za Officia propria dioecesium Poloniae (Marietti, 1965).

Hymn podajemy w tłumaczeniu Michała Gołębiowskiego, które jest ich jedynym polskim przekładem. Tekst został przetłumaczony w ramach realizowanego przez "Christianitas" projektu adiutorium.pl, czyli codziennego udostępniania tekstów tradycyjnego brewiarza monastycznego oraz przygotowywania jego wydania łacińsko-polskiego. Można te prace wesprzeć TUTAJ.

Hymn przedstawia Maryję jako Pannę groźną niczym zbrojne oddziały (Pnp 6,4), prowadzącą w imieniu Kościoła zwycięskie potyczki z szatanem. Matka Jezusa i Kościoła jawi się w tym tekście jako Wspomożycielka podobna do samego Boga, o którym Mojżesz mówił: Nie bójcie się! Pozostańcie na swoim miejscu, a zobaczycie zbawienie od Pana, jakie zgotuje nam dzisiaj. Egipcjan, których widzicie teraz, nie będziecie już nigdy oglądać. Pan będzie walczył za was, a wy pozostaniecie spokojni (Wj 14,13-14). Maryja jest więc swoistą wykonawczynią dzieł i mocy Najwyższego. Stąd zasługuje na pamięć wiernego ludu, który także toczy swoje codzienne walki ze złem, grzechem i ciemnością świata. W utworze zawarta została również wzmianka historyczna. W roku 1816 tytuł Matki Bożej Wspomożenia Wiernych wszedł bowiem do liturgii Kościoła jako upamiętnienie dnia, w którym papież Pius VII wyszedł z niewoli Napoleona i szczęśliwie powrócił do Rzymu.

 

 

 

Hymnus	Hymn
Sæpe dum Christi pópulus cruentis Hostis infénsi premerétur armis, Venit adiútrix pia Virgo, cælo Lapsa seréno.	Zawsze nas Panna waleczna broniła, pomoc nosiła ludowi Chrystusa, i udaremniała z niebios wysokich diabelski atak.
Prisca sic Patrum monuménta narrant, Templa testántur spóliis opímis Clara, votívo repetíta cultu Festa quotánnis.	Ojcowie chętnie wznosili przybytki pełne pamiątek zwycięskiej Maryi, a święta doroczne plon przynosiły naszej wdzięczności.
En novi grates líceat Maríæ Cántici lætis módulis reférre Pro novis donis, resonánte plausu Urbis et Orbis.	Śpiewajcie Pannie pieśń nową, radosną, zawsze dziękujcie za Jej wspomożenie, bo prędko umacnia, ilekroć się chwieje świat oraz miasto.
O dies felix, memoránda fastis, Qua Petri Sedes fídei magístrum Triste post lustrum réducem beáta Sorte recépit!	Dzień to szczęśliwy, co znowu zajaśniał po nocy zepsucia, gdy wolny powrócił święty nasz ojciec i zajął na nowo Rzymu stolicę.
Vírgines castæ, pueríque puri, Géstiens clerus, populúsque grato Corde Regínæ celebráre cæli Múnera certent.	Niechaj młodzieńcy i panny niewinne sercem ochoczym wysławią Maryję, i niechaj kapłani w pieśniach pochwalą dobroć Królowej.
Vírginum Virgo, benedícta Iesu Mater, hæc auge bona; fac precámur, Ut gregem pastor pius ad salútis Páscua ducat.	Panno nad panny, na niebie szczęśliwa, owoce pomnażaj, dobro utwierdzaj, spraw, niech nas Pasterz łaskawy prowadzi na wieczne pola.
Te per ætérnos venerémur annos, Trínitas, summo celebránda plausu : Te fide mentes, resonóque linguæ Cármine laudent. Amen.	Sławimy dziś Ciebie, w Trójcy Jedyny, Tobie, nasz Boże, bądź chwała na wieki, bo dary Twe mamy przez ręce Maryi, Wspomożycielki.

tłum. Michał Gołębiowski

 

----- 

Drogi Czytelniku, w prenumeracje zapłacisz za "Christianitas" 17 złotych mniej niż w salonach prasowych. Zamów już teraz, wesprzesz pracę redakcji w czasie epidemii. Do każdej prenumeraty dołączamy numer archiwalny oraz książkę z Biblioteki Christianitas. Po więcej unformacji kliknij TUTAJ.

-----