Hymn na przeniesienie relikwii Ojca naszego św. Benedykta

Hymnus (vesperas)

Hymn (nieszporny)

Claris coniúbila Gállia láudibus,
lætéris Benedicti patris óssibus:
felix, quæ grémio cóndita próprio
servas membra celébria.

Wyśpiewuj, o Galio, hymny podniosłe
i wesel się kośćmi Ojca Benedykta;
szczęśliwa to ziemia, która w swym łonie
przesławne członki skrywa.

Miris Itália fúlserat áctibus;
Gallos irrádiat córpore mórtuus;
signis ad túmulum crébrius émicat,
illústrans pátriam novam.

W Italii jaśniał cudami i czynem,
blask rzucał na Galów nawet po śmierci,
znakami pełniej rozbłysnął gdy zasnął,
w ojczyźnie nowej świeci.

Hinc vatum véterum facta resúscitat.
Morti quod líbuit mórtuus ímperat.
Exstínctum própriis óssibus éxcitat.
O quam mira poténtia!

On wskrzeszał uczynki dawnych proroków,
teraz, śpiąc w grobie, rozkazuje śmierci,
to, co przygasło, znów kośćmi pobudza;
jakaż to moc cudowna!

Iam cælo résidens, o Pater óptime,
divínis fámulos ímbue régulis,
angústum per iter scándere lárgiens,
dona regna perénnia.

Mieszkając w niebiosach, Ojcze najlepszy,
nasycaj głód duszy Bożą regułą,
umacniaj, gdy wąską ścieżką idziemy,
w królestwo wieczne prowadź.

Cunctórum dóminans Omnipoténtia,
tu, qui sede poli cónspicis ómnia,
psalléntum plácide súscipe cántica,
votis, voce precántia. Amen.

Przez wszechmoc, Panie, nad ziemią królujesz,
a z tronu w obłokach patrzysz na czyny,
z dobrocią przyjmuj te psalmy, błagamy
pragnieniem, tak jak słowem. Amen.

Hymnus

Hymn

Inter ætérnas súperum corónas,
Quas sacro partas rétinent agóne,
Emicas celsis méritis corúscus,
O Benedícte.

Pomiędzy świętymi, ty, wieniec ubrawszy,
w dniu uroczystym przyjmujesz pochwały,
doskonałością jaśniejąc na niebie,
o Benedykcie!

Sancta te compsit púerum senéctus,
Nil sibi de te rápuit volúptas,
Aruit mundi tibi flos, ad alta
Mente leváto.

Jeszcze w młodości dojrzałym się stałeś,
a żądze nieprawe ciebie nie zwiodły,
bo ducha podniosłeś ku niebu, wzgardziwszy
marnością ziemi.

Hinc fuga lapsus pátriam, paréntes
Déseris, fervens némorum colónus;
Edomas carnem, subigísque Christo
Tortor acérbus.

Od ojcowizny uciekasz, rodziców
dom pozostawiasz, na puszczy mieszkając;
ciało ujarzmiasz, by Panu poddawać
kata wściekłego.

Ne diu tutus látebras fovéres,
Signa te produnt óperum piórum:
Spárgitur felix céleri per orbem
Fama volátu.

Lecz w celi bezpiecznie mieszkasz do czasu,
bo już cię zdradzają dzieła pobożne,
już prędkim swym lotem mknie wieść radosna,
po świecie się niesie.

Glória Patri, genitǽque Proli,
Et tibi, comprar utriúsque semper
Spíritus alme, Deus unus, omni
Témpore sæcli. Amen.

Chwała bądź Ojcu i narodzonemu
Jego Synowi, im obu równemu
Duchowi, co karmi, Bogu w jedności,
teraz i zawsze. Amen.