Parę dni temu minęła 152.rocznica urodzin Charles’a Maurrasa. Jego wiek dawno się skończył, a jednak słowa brzmią całkiem świeżo (szczególnie na tle debaty o sprawach najprostszych, jak właściwy – z punktu widzenia państwa i społeczeństwa – termin wyborów):

Interes ogółu wprawdzie nie jest zwykłą sumą interesów partykularnych, ale je jednak zawiera i wspiera. Najwyższy, najgłębszy interes każdego, domaga się w rzeczywistości jedności wszystkich. Podziały i konflikty stanowią plagi, przez które wszyscy cierpią. A jednak najpiękniejsze apele o zgodę, ustępstwa, o zjednoczenie czynów i poglądów, przy całej swej naturalności brzmią chłodno wobec sztucznej żarliwości i frakcyjnej wściekłości, z jaką namiętni rzecznicy podziałów prezentują swe zakłamane doktryny.

Istotnie, demokracja dzięki krytyce może być dużo lepsza. Jest tylko problem z jej personelem, na który krytyka bardzo rzadko działa.

Na kwestię wyborów można patrzeć rozmaicie, ale dlaczego przywódcy partyjni do tej pory o tych różnych podejściach normalnie nie porozmawiali? Na ogół lubią cytować Herberta (w końcu u władzy jest moje pokolenie, a Herbert – obok Jana Pawła II czy Sołżenicyna – należał do naszych mistrzów). Dlaczego więc nie zejdą „Ze szczytu schodów”, żeby zaproponować:

– a teraz pomówmy
jak człowiek z człowiekiem
to nie jest prawda co wykrzykują afisze
prawdę nosimy w zaciśniętych ustach
okrutna jest i nazbyt ciężka
więc dźwigamy ją sami

Dlaczego paru elementarnych faktów, na które wszyscy się muszą zgodzić i od których można zacząć rozmowę, nie można omówić wspólnie, zastanawiając się nad wnioskami, które z tego płyną? Naiwne pytanie? O nie, naiwny komentarz! Przecież te wszystkie „deale” w potrzebie idą im tak dobrze, czemu nie mogą porozmawiać o tym jak uszanować dyscyplinę, z jaką społeczeństwo znosi pandemię, jak zwrócić uwagę na tych, których już zabrała (a których nawet w oficjalnych orędziach się nie wspomina), i co zrobić by ofiar było jak najmniej? Dla siebie by potrafili, bo nie raz to pokazali. Nie mogliby dla innych?

Marek Jurek

 

----- 

Drogi Czytelniku, w prenumeracje zapłacisz za "Christianitas" 17 złotych mniej niż w salonach prasowych. Zamów już teraz, wesprzesz pracę redakcji w czasie epidemii. Do każdej prenumeraty dołączamy numer archiwalny oraz książkę z Biblioteki Christianitas. Po więcej unformacji kliknij TUTAJ.

-----