Z rozważań świętego Jana Pawła II przed modlitwą Regina coeli, w serii poświęconej darom Ducha Świętego:

Dziś kontynuując nasze refleksje nad darami Ducha Święte­go, rozważymy dar Rady. Jest to dar, który oświeca sumienie chrześcijanina w chwili dokonywania wyborów moralnych, przed jakimi staje on w swoim codziennym życiu.
W dzisiejszych czasach, trapionych licznymi przejawami kry­zysu prawdziwych wartości, które powszechnie są kwestionowa­ne, odczuwa się pilną potrzebę tego, co się zwykło określać jako « odbudowanie sumień ». Chodzi tu o konieczność neutralizacji pew­nych szkodliwych wpływów, które wtedy znajdują podatny grunt w ludzkiej duszy, kiedy targają nią namiętności i o wprowadzenie do niej elementów zdrowych i pozytywnych.
W tym dziele odnowy moralnej Kościół winien stać — i stoi — w pierwszym szeregu. Jako jego członkowie, z całego serca pro­simy przede wszystkim o pomocne światło z wysoka. Duch Boży spełnia tę prośbę udzielając nam daru Rady, którym wzbogaca i udoskonala cnotę roztropności, i kieruje duszą od wewnątrz, oświecając ją i ukazując właściwy sposób postępowania, zwłaszcza gdy chodzi o ważne decyzje (na przykład o przyjęcie powołania) lub o przebycie drogi pełnej trudności i przeszkód. Doświadcze­nie zaś potwierdza słuszność słów z Księgi Mądrości, że «nieśmiałe są myśli śmiertelników i przewidywania nasze zawodne» (9,14).
Dar Rady jest jakby nowym tchnieniem Ducha, które wska­zuje sumieniu to, co słuszne, co właściwe, co najbardziej przystoi duszy (por. św. Bonawentura, Collationes de septem donis Spiritus Sancti, VII, 5). Sumienie wówczas staje się zdrowym okiem, o któ­rym czytamy w Ewangelii (por. Mt 6, 22); okiem o nowej źrenicy, dzięki której łatwiej można dostrzec, co należy czynić nawet w naj­bardziej skomplikowanej i trudnej sytuacji. Z pomocą tego daru chrześcijanin przenika prawdziwy sens ewangelicznych wartości, przede wszystkim tych, o których mówi Kazanie na Górze (por. Mt 5,1-7,29).
Prośmy więc o dar Rady! Prośmy o ten dar dla nas, a w szcze­gólności dla pasterzy Kościoła, którzy z racji spełnianych przez sie­bie obowiązków często stają w obliczu trudnych i bolesnych decyzji.
Prośmy o dar Rady za wstawiennictwem Tej, którą w Litanii wzywamy jako Mater Boni Consilii, Matkę Dobrej Rady.

 

Jan Paweł II

(Rzym, 7.5.1989)

 

oprac. Paweł Milcarek