Notatki z Reguły
2019.03.24 20:42

Wspólnie do stołu. Notatki z Reguły (dzień osiemdziesiąty trzeci)

23 marca, 23 lipca, 22 listopada

 

13 Kto zaś na posiłek nie przyszedłby przed wersetem tak, aby wszyscy mogli odmówić wspólnie werset i modlitwę i razem do stołu usiąść, 14 kto by więc nie przyszedł przez lekceważenie lub z własnej winy, do dwóch razy otrzyma tylko naganę. 15 Gdyby się nie poprawił, należy zabronić mu udziału we wspólnym posiłku. 16 Będzie jadł sam, pozbawiony towarzystwa wszystkich braci, nie dostanie też swojej porcji wina, aż się poprawi i za swój błąd zadośćuczyni. 17 Podobnej karze podlega ten, kto nie byłby obecny przy wersecie, odmawianym po posiłku.

18 Niechaj nikt się nie waży jeść coś lub pić przed wyznaczoną porą posiłku albo po niej. 19 Jeśli natomiast przełożony ofiaruje coś jakiemuś bratu, a ten odmówi przyjęcia, to w chwili, gdy zapragnie tego, czego odmówił, czy czegokolwiek innego, nic w ogóle nie dostanie, póki w sposób stosowny nie naprawi swego błędu.

 

Są spóźnienia na nabożeństwa, ale są i spóźnienia na posiłki. W tym drugim przypadku trudniej znaleźć tolerancyjną strefę buforową, jak w przypadku „pierwszego Psalmu“ w oficjum. Trzeba po prostu przyjść razem z innymi, stanąć na swoim miejscu przy stole, odmówić razem modlitwę i usiąść. Z drugiej strony - spóźnienie, które zostanie ukarane, musi też być naprawdę zawinione: Reguła mówi o zaniedbaniu (neglegentia) lub świadomym przekroczeniu zasady (tak tu chyba trzeba tłumaczyć wieloznaczne słowo vitium). Zaniedbanie to na przykład lekkomyślne niedopatrzenie w przewidywaniu czy dotrę na czas. Vitium to już raczej wewnętrzna gotowość, by przychodzić kiedy się chce. Obie te rzeczy są przeciw Regule, nie tylko w sprawie spóźnienia na posiłki.

Spóźnienie się na posiłek przynosi pewne szkody porządkowe, czasami przysparza pracy usługującym do stołu, a czasami wprowadza okazję do niesnasek. To też są powody, dla których wspólnota dba o punktualne i regularne przystępowanie do posiłków. Jednak rzeczą szczególnie ważną pozostaje związek posiłku z modlitwą, przed i po. Nie zdążył na posiłek ten, kto nie przyszedł na modlitwę. Urwał się z posiłku ten, kto odszedł przed dziękczynieniem.

Modlitwy związane z posiłkiem to jedna z najmocniejszych kotwic - dla osobistego związku człowieka z Bogiem, dla teologicznego zorientowania życia wspólnoty.

 

PM

 

----- 

Drogi Czytelniku, skoro jesteśmy już razem tutaj, na końcu tekstu prosimy jeszcze o chwilę uwagi. Udostępniamy ten i inne nasze teksty za darmo. Dzieje się tak dzięki wsparciu naszych czytelników. Jest ono konieczne jeśli nadal mamy to robić.

Zamów "Christianitas" (pojedynczy numer lub prenumeratę)

Wesprzyj "Christianitas


Paweł Milcarek

(1966), założyciel i redaktor naczelny "Christianitas", filozof, historyk, publicysta, freelancer. Mieszka w Brwinowie.